[เถรี]

เราจะเห็นว่าอย่างสายหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ เมื่อออกมาถึงแค่ยุคธรรมกาย ก็มีการสอนผิดเพี้ยนไปมาก เนื่องเพราะว่าธรรมกายนั้น มีผู้บวชที่เป็นคนรุ่นใหม่เป็นจำนวนมาก ก็เลยเอาหลักการตลาดขึ้นมาใช้ ในเมื่อเอาหลักการตลาดขึ้นมาใช้ ก็ต้องมีการโฆษณา

คราวนี้การโฆษณาของสายธรรมกายเป็นการ "โฆษณาขายบุญ" ในเมื่อโฆษณาขายบุญ จึงต้องพยายามเอาทุกอย่างที่เห็นว่าเป็นบุญขึ้นมาขาย อยู่ในลักษณะที่ดึงดูดญาติโยม โดยที่ลืมไปว่าทานทุกประเภท สูงสุดไปได้แค่กามาวจรสวรรค์ ถ้าหากว่าไม่มีต่อท้าย ทานทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็นสังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน อะไรก็ตาม ทำขนาดไหน ผลไม่เกินแค่เทวดา นางฟ้า จะไปได้แค่นั้น

ยกเว้นว่าเราปฏิบัติต่อเองเป็น อย่างเช่นว่าทำจนเป็นฌาน เราก็สามารถที่จะไปเป็นพรหมได้ หรือว่าถ้าหากว่าทำเพื่อสลัด ตัด ละ ความโลภของเรา เพื่อให้สภาพจิตของเราเบาสบาย ทำเพราะเห็นประโยชน์ในส่วนของบุญกุศล ทำโดยไม่ยึดติด ประกอบด้วยอุเบกขา ก็คือ รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว ถ้าอย่างนี้ถึงจะไปพระนิพพานได้