[เถรี]

ในขณะเดียวกัน เราต้องระลึกอยู่เสมอว่า องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสอนให้เราปฏิบัติในไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อหวังความหลุดพ้นอย่างไรบ้าง ในแต่ละวันเราจึงจำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องทบทวนศีลทุกสิกขาบทให้สมบูรณ์บริบูรณ์ ถ้ามีอะไรที่ขาดตกบกพร่อง ก็ให้เราตั้งอกตั้งใจว่า ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เราจะเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ แล้วตั้งหน้าตั้งตารักษาศีลของเราต่อไป

ขณะเดียวกันก็ต้องทำความเคารพในพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแน่นแฟ้นจริงจัง มีความเคารพเพราะเห็นคุณงามความดีของพระองค์ท่าน คุณของพระธรรม คุณของพระสงฆ์อย่างแท้จริง จึงไม่ล่วงเกินด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง

หลังจากนั้นก็ใช้ปัญญาประกอบเข้าไปเพียงเล็กน้อย ว่าอัตภาพร่างกายของเรานี้ ก้าวเข้าไปหาความเสื่อมอยู่ตลอดเวลา ร่างกายนี้จะต้องตายลงไปอย่างเที่ยงแท้แน่นอน เมื่อใดที่หมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือว่าเกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ จนถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอไปอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานแห่งเดียวเท่านั้น แล้วเราพยายามรักษากำลังใจที่เกาะภาพพระ หรือเกาะพระนิพพาน ให้อยู่กับเรา นานที่สุดเท่าที่จะนานได้

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายสามารถรักษากำลังใจได้โดยมั่นคง ในพุทธานุสติ ในอุปสมานุสติดังนี้ แต่ละวันให้ได้สักครึ่งชั่วโมง ท่านก็มีโอกาสที่จะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ดังใจปรารถนา

ลำดับต่อไปขอให้ทุกท่านภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันเสาร์ที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๖๓
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย คะน้า)