[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๔ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ต้องขออภัยท่านทั้งหลายที่รอบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนอยู่ เนื่องจากว่าวันนี้กระผม/อาตมภาพประชุมอยู่เกือบทั้งวัน และบรรดา "มนุษย์หิมะ" ทั้งหลายก็ชอบอากาศเย็นมาก ๆ เปิดเครื่องปรับอากาศกันจนกระผม/อาตมภาพไม่มีที่จะไป ไข้ขึ้นจนกระทั่งฉันยาในระหว่างประชุมไป ๒ รอบ เมื่อกลับถึงที่พัก ฉันยาเข้าไปอีก ๑ รอบ ก็สลบไสลลืมโลกไปเลย เพิ่งจะลืมตาขึ้นมาดูโลก ตั้งสติได้ว่ายังไม่ได้บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน จึงต้องมานั่งดำเนินการอยู่ในขณะนี้

สำหรับการประชุมในวันนี้นั้น ข้อใหญ่ใจความที่ได้จากบรรดาผู้บังคับบัญชาของคณะสงฆ์ก็คือ หลักการและวิธีการต่าง ๆ ตลอดจนกระทั่งประสบการณ์ในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ ซึ่งเมื่อเกิดเรื่องขึ้นมาแล้ว ผู้บังคับบัญชาแต่ละท่านมีแนวทางในการแก้ไขอย่างไร แต่ว่าในลักษณะแบบนี้ก็จะต้องพินิจพิจารณา ปรับใช้ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ของเราด้วย ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายหนึ่งแก้ไขเหตุการณ์ด้วยเมตตา แล้วเราจะไปเมตตาตามไปตลอดนั้น ย่อมไม่ได้

กระผม/อาตมภาพนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่พระพุทธพจนวราภรณ์ หรือหลวงปู่จันทร์ กุสโล วัดเจดีย์หลวง จังหวัดเชียงใหม่ สมัยที่พระเดชพระคุณท่านยังเป็นพระเทพกวี อยู่ที่วัดป่าดาราภิรมย์ ท่านบอกว่า ถ้าเมตตาเกินประมาณก็จะเจอแต่คนพาลทั้งเมือง..!

ดังนั้น..ในเรื่องของการปกครอง ไม่ว่าจะทางโลกหรือว่าทางธรรมก็ตาม เป็นทั้งศาสตร์ ก็คือความรู้ประสบการณ์ ซึ่งสามารถที่จะบอกกล่าวให้แนวทางต่อกันได้ และเป็นทั้งศิลป์ ก็คือทักษะ ในการที่เราจะนำเอาความรู้นั้นไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ตรงหน้า ไม่เช่นนั้นแล้วถ้าเราเถรตรง ทำตามที่ผู้บังคับบัญชาบางท่านแนะนำมา แต่ไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ ก็อาจจะสร้างความยุ่งยากให้กับสถานการณ์ตรงนั้นหนักเข้าไปอีก

ส่วนหนึ่งที่อยากจะบอกกล่าวเอาไว้ตรงนี้ก็คือว่า ในปัจจุบันนี้นั้น สื่อโซเชียลของเราสามารถสร้างความเสียหายให้กับคณะสงฆ์หนักมาก โดยเฉพาะการออกสื่อแบบ "สิ้นสติ" อย่างเช่นเมื่อวันก่อน ก็มีการบันทึกเสียงออก TikTok แต่ว่าไม่ใช่การบันทึกเสียงธรรมแบบวัดท่าขนุน หากแต่ว่าท่านร้องเป็นเพลงลูกทุ่ง เสียงดีมาก ร้องได้ไพเราะมาก แต่ว่าไม่ได้ดูสารรูปของตนเองว่าตอนนี้อยู่ในฐานะไหน อยู่ในลักษณะที่โบราณกล่าวว่า "สึกก็อยากจะสวด บวชก็อยากจะร้อง" ไม่รู้จักหักห้ามใจตนเองยังไม่พอ ยังสิ้นสติ..บันทึกคลิปแล้วเอามาออกสื่อโซเชียลอีกต่างหาก..!

ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะอยู่ในลักษณะที่พระเดชพระคุณพระเทพศาสนาภิบาล, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ รูปปัจจุบัน ซึ่งท่านเคยปรารภกับกระผม/อาตมภาพว่า "ถ้าพวกมึงทำแบบนี้บ่อย ๆ กูก็เหนื่อยแหละ..!" ก็คือตนเองเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา แทนที่จะพยายามช่วยกันสร้างชื่อเสียงเกียรติคุณให้กับวงการคณะสงฆ์ ก็กลายเป็นว่าช่วยกันสร้าง "ชื่อเสีย" มากกว่า "ชื่อเสียง" ทำให้ผู้บังคับบัญชาต้องหนักใจ คอยวิ่งมาแก้ไขปัญหา ซึ่งจะบอกว่าเป็นปัญหา "ขี้หมูราขี้หมาแห้ง" ก็ใช่ แต่เป็นปัญหาที่ทำให้ภาพพจน์คณะสงฆ์นั้นเสียหายเป็นอย่างมาก