ดูแบบคำตอบเดียว
  #3  
เก่า 24-10-2021, 23:52
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,367
ได้ให้อนุโมทนา: 150,682
ได้รับอนุโมทนา 4,396,971 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

อันดับแรกเลยก็คือ ร่างกายไม่ไหว ต้องใช้กำลังใจบังคับ ซึ่งเคยมีผู้ถามเหมือนกันว่า สูตรของกระผม/อาตมภาพประหลาดมาก "ร่างกายไม่ใช่ของเรา เพราะฉะนั้น...เราต้องบังคับร่างกาย ไม่ใช่ให้ร่างกายบังคับเรา" ถามว่าทำได้อย่างไร ? ก็บอกว่า ถ้ากำลังใจถึงก็ทำได้..!

สรุปว่าพอบวงสรวงพุทธาภิเษกเสร็จ ต้องขออนุญาตเขากลับเลย ระหว่างนั้นก็ฉันยาไปเรื่อย ตกลงว่าช่วงเช้าอย่างเดียวฉันยาไป ๓ รอบ กลับมาถึงท่านทั้งหลายคิดว่าผมปกติดี เพราะว่าฉันเพลได้ ขอให้ทุกคนจำไว้เลยนะครับว่า เจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา ต้องกินให้ได้ ถ้ากินไม่ได้ ร่างกายจะไม่ฟื้น

กระผม/อาตมภาพเองเคยชินกับการเจ็บป่วยแบบนี้ และรู้ว่าถ้าร่างกายจะฟื้นต้องกินได้ ก็พยายามยัด ๆ เข้าปากไป รู้รสบ้าง ไม่รู้รสบ้าง เหมือนกับเคี้ยวกระดาษบ้าง แต่ถ้าหากว่ามีอาหารที่กินเข้าไป ร่างกายได้รับสารอาหารก็สามารถที่จะให้พลังงาน เราเองก็จะฟื้นตัวเร็วขึ้น ฉันเพลแล้วนอนยาวไป ฟังการอบรมไปด้วย เพราะว่าเข้าระบบซูมทิ้งเอาไว้ การอบรมวันนี้ ได้ความรู้ก็ดีมาก ตั้งรูปแทนตัวเอาไว้ แล้วฟังไป..นอนภาวนาไป

เรื่องนี้ถ้าหากว่าพูดไปแล้ว ต้องบอกว่า
กระผม/อาตมภาพเป็นผู้ชำนาญที่สุด ก็คือนอนอยู่แล้วต้องฟังรู้เรื่อง เพราะว่าซักซ้อมมาตั้งแต่เด็ก เนื่องเพราะว่าตั้งแต่เรียนชั้นประถมปีที่ ๕ ก็ต้องทำหน้าที่ดูแลพ่อที่ป่วย ทั้งกลางวันกลางคืน ไม่มีเวลาหลับ ไม่มีเวลานอน ไปโรงเรียนแล้วง่วงมาก ยกมือขออนุญาตครู "ขออนุญาตนอนครับ"

สมัยนั้นครูบาอาจารย์แต่ละท่านจะรู้สภาพของเด็กที่ตนเองดูแลเป็นอย่างดี เพราะฉะนั้น..ครูท่านบอกว่า "เธอนอนได้ แต่วิชาของครูห้ามตกนะ..!"
กระผม/อาตมภาพก็เลยต้องบังคับตัวเองว่า ถึงจะหลับ หูก็ต้องได้ยิน ถ้าได้ยิน จะจำได้ ถ้าจำได้นี่ ไม่มีคำว่าสอบตก

ทำแบบนั้นอยู่ ๖ ปีเต็ม ๆ ก็คือตั้งแต่ ป.๕ ป.๖ ป.๗ ม.ศ.๑ ม.ศ.๒ ขึ้น ม.ศ.๓ โยมพ่อก็ตาย คนที่ซ้อมมา ๖ ปีเต็ม ๆ ไม่เก่งก็ไม่ได้ เพราะฉะนั้น...ผมจะเคยชินว่า ถ้าหากว่าหลับอยู่ ใครพูดใครทำอะไรรอบข้างจะรู้หมด จึงใช้วิธีนี้ในการฟังการอบรมไปด้วย เพราะว่าลงทะเบียนไว้แล้ว ไม่อยากจะทิ้ง มาฟื้นเอาบ่าย ๒ กว่า เกือบบ่าย ๓ โมง เริ่มมีแรง โงเงลุกขึ้นมาได้ จึงถือว่าเก็บชีวิตกลับคืนมาได้
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 25-10-2021 เมื่อ 16:34
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 50 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา