[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อสิ้นเดือนพฤศจิกายน อาตมารับนิมนต์ไปที่คุ้มเสือตระการ อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เจ้าของคุ้มเสือ คุณมด (พลตรีหญิงกชกร ไชยบุตร) นิมนต์ไป พาไปดูสารพัดเสือ เสือที่พาไปดู บางตัวเป็นเสือผ่าเหล่า เนื่องจากว่าอาจจะผสมสายเลือดชิด กลายเป็นเสือสิ้นลาย ก็คือสีขาวมอ ๆ ไม่มีลายอะไรเลย ยกเว้นจุดดำ ๆ เหมือนอย่างกับเป็นคิ้วอยู่สองจุด แล้วส่วนที่ทำให้เห็นว่าเป็นเสือโคร่งก็คือ ลายเส้นตรงหน้าผากที่เป็นภาษาจีน ที่อ่านว่า "หวัง" ที่แปลว่าเจ้าหรือว่าราชา

เสือที่ไปดูมีทั้งเสือเบงกอล เสือไซบีเรีย เสือโคร่งสีทอง เสือโคร่งสีขาว แล้วก็เสือชีตาห์ ในเมื่อเจ้าของอนุญาต อาตมาก็เข้าไปเล่นด้วย ไอ้เจ้าชีตาห์ก็ซน ทั้งกัดทั้งข่วน ต้องคอยทุบให้หยุด คือพวกสัตว์นักล่าไม่ว่าจะเสือ จะหมา จะแมวอะไรก็ตาม ถ้าเราตกใจ แล้วร้องเสียงดัง เขาจะคิดว่าเราเป็นเหยื่อ แล้วก็ทำร้ายเลย เพราะฉะนั้น...ถ้าหากเข้าไปในกรงเสือนี่ห้ามร้องเด็ดขาด ถึงโดนกัดก็ห้ามหนี แต่ให้ทุบแรง ๆ พอโดนอาตมาทุบ เขาก็เลิกกัด หันมาข่วนแทน พอทุบไม่ให้ข่วน เขาก็กัดอีก นึกแล้วขำดี โดนกัดซะแข้งขาเป็นลายริ้ว ๆ ขาว ๆ อาตมาเต็มใจให้กัด เพราะรู้ว่ากัดไม่เข้า เพียงแต่ว่ากำลังใจต้องไม่ตกนะ เพราะว่าเสือถึงกัดไม่เข้า แต่ก็เจ็บน่าดู

คุณมดเขาสร้างวัตถุมงคลพยัคฆ์บารมีรุ่น ๑ หาทุนเพื่อการสาธารณกุศล พูดง่าย ๆ ก็คืออยากจะทำบุญ อยากจะช่วยวัดวาอาราม หรือว่าคนทั่วไปอย่างไร ก็จะได้เอาเงินจากกองทุนนี้ไปใช้"