ชื่อกระทู้: ลีลาของมาร
ดูแบบคำตอบเดียว
  #9  
เก่า 23-01-2010, 12:17
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,702
ได้รับอนุโมทนา 4,397,156 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ทุกคนสามารถเป็นมารทั้งของตัวเองและของคนอื่น หลาย ๆ วาระ หลาย ๆ เวลา เขาก็สามารถดลใจให้เราคิด เราพูด เราทำ ในสิ่งที่เราคิดว่าเหมาะสม แต่ว่าไปสะดุดใจ สะดุดตา สะดุดความรู้สึกคนอื่นเขา อาจจะทำให้เขาห่างความดีไปได้

สมมติว่ามีโยมคนหนึ่ง เพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก พอเข้ามาถึงดันไปเจอคุณเต้ยเข้า ถ้าหากเราเห็นกิริยาวาจาลักษณะท่าทางอย่างนั้นเข้า เขาก็จะประเมินว่า "ทั้งหมดเป็นแบบนี้.." เพราะว่าถ้าไม่เหมือนกันจะมาอยู่ด้วยกันได้อย่างไร ? อาจารย์คนสอนก็คนเดียวกัน ในเมื่อสอนลูกศิษย์ได้แค่นั้น อาจารย์ก็คงไม่เยอะไปกว่านั้น ว่าแล้วเขาก็ออกไปเลย ก็กลายเป็นว่าเขาเสียประโยชน์ของตัวเขาเอง นั่นแหละ..เขาสามารถใช้คนเป็นเครื่องมือได้ง่าย ๆ เลย

บางทีโยมเขามา แล้วถามทาง ปรากฏว่าแม่บ้านล้างชามอยู่ข้างล่าง ล้างมาครึ่งค่อนวันแล้วก็ยังล้างไม่ทัน เหนื่อยก็เหนื่อย หิวก็หิว ร้อนก็ร้อน ดันมีคนมาถามทางอีก ก็เลยตวาดไป..! บางทีเขาก็ไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้น คิดแค่ว่าเขาไม่รู้กาลเทศะ ไม่รู้หรอกว่าตัวเองเหนื่อยขนาดไหน แต่อันนี้ใช้ความรู้สึกตัวเองไปวัด ตัวเองทำงานมาทั้งวัน ข้าวก็ยังไม่ได้กิน เหนื่อยก็เหนื่อย แต่เจ้านั่นเขาเพิ่งมา เขาไม่รู้ แต่ตัวเองไปใช้ความรู้สึกวัดว่าต้องรู้สิ ก็เลยตวาดใส่เขาไปชุดหนึ่ง แล้วคุณคนนั้นกระทั่งตีนบันไดก็ยังไม่ได้เห็นเลย แล้วก็ไม่คิดจะมาเหยียบอีกด้วย แต่คนนั้น..ถ้าเขาเข้ามาฟังแล้ว อาจจะได้ประโยชน์ในวันนั้นเลย มารเขาตัดโอกาสได้โหดมาก

ฉะนั้น..เราทุกคนอาจเป็นเครื่องมือให้เขาโดยไม่รู้ตัว คนที่เรารักมากที่สุด สามารถที่จะสร้างความสะเทือนใจให้เราได้มากที่สุด

ถาม : อะไรที่เป็นปราการป้องกันด่านแรกสำหรับพวกมารนี้ ?
ตอบ : นอกจากศีล สมาธิ ปัญญาแล้ว อย่างอื่นไม่มีเลย...มีอยู่ทางเดียวก็คือเป็นพวกเดียวกับเขา อย่าหนี..ยอมจมอยู่กับเขา ถึงเวลาก็ยอมลงนรกไป ถ้าอย่างนั้นเขาจะไม่แตะต้อง มีแต่จะช่วย เอาให้จมไปลึก ๆ เลย..!


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๒ มกราคม ๒๕๕๓
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-02-2015 เมื่อ 10:19
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 86 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา