[เถรี]

สมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพวิสุทธิโสภณ (เฉลา เตชวนฺโต ป.ธ.๙, ดร.) วัดราชคฤห์วรวิหาร ยังเป็นรองเจ้าคณะภาค ๑๔ อยู่ ท่านดูแลในเรื่องของสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ พอเห็นกระผมส่งรายงานว่า จัดการปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติอย่างน้อยปีละ ๖ ครั้ง แต่จำกัดไว้ไม่เกิน ๓๐๐ รูป/คน ท่านหัวเราะครับ ท่านบอกว่า "ที่อื่นเขาจะหาให้ได้ ๓๐๐ คนก็ยาก แต่ของอาจารย์พระครูต้องจำกัดไว้ว่าไม่เกิน ๓๐๐ คนทั้ง ๆ ที่ทางไกลขนาดนั้น" "ก็เพราะว่ากระผมมีที่พักให้เขาไม่พอครับ" เป็นความตั้งใจเองเลย ทั้ง ๆ ที่สามารถสร้างที่พักได้

กระผมไปดูเรื่องของหอพักหลายครั้งมากครับ ประเภท ๕ ชั้น ๖๐ ห้อง ๘๐ ห้อง แล้วแต่เขาแบ่งกัน สร้างได้ครับ แต่ถ้ากระผมสร้าง ชาวบ้านจะไม่ได้อะไร ถ้ากระผมไม่สร้าง รีสอร์ต โฮมสเตย์ บังกะโล โรงแรม ได้เงินหมด ก็เลยต้องกัดฟันให้โยมบ่น..ไม่สร้างครับ ใครมาเร็วกว่าก็ได้ที่พักไป ถ้าเกินกว่านั้นก็ไปเช่าที่พักกันเอาเอง

แล้วก็เป็นเรื่องแปลกครับ กระผมจัดโครงการปฏิบัติธรรม ๒ วัน ๑ คืน โดยเฉพาะเน้นวันเสาร์-อาทิตย์ ไม่ประสบความสำเร็จครับ จนต้องยกเลิกไป แต่ถ้าหากว่าหลักสูตรระยะยาวในช่วงหยุดยาว ๆ อย่างเช่น ๓ วัน ๒ คืน หรือ ๕ วัน ๔ คืน โยมไปกันเยอะมาก สงสัยแล้วต้องถามครับ ก็เลยถามว่าทำไม ? เขาบอกว่าเดินทางไกลครับ ไปแล้วต้องเอาให้คุ้ม ไปเช้าวันเสาร์ กลับเย็นวันอาทิตย์นี่แทบจะไม่ได้อะไร จึงเป็นเรื่องแปลกครับ

หลักการบริหารวัดต่อไปของเราก็คือ บูรณะของเก่า คำว่า บูรณะ ในที่นี้คือทำให้ดีขึ้น แต่ท่านทั้งหลายเชื่อไหมครับว่า ๔ - ๕ วัดที่ผ่านมา กระผมรื้อทิ้งเสียมากเลย เพราะว่าญาติโยมจำนวนหนึ่งพอมีศรัทธา ไปขออนุญาตหลวงปู่หลวงพ่อเจ้าอาวาส ท่านก็ "เออ...สร้างไปเลย" เขาก็สร้างไปเรื่อยจนรกไปหมดทั้งวัดครับ บางวัดนี่เป็นสลัมเลยครับ..!

ขออนุญาตเอ่ยชื่อเลย ก็คือวัดราษฎร์ประชุมชนารามหรือว่าวัดท่ามะขาม วัดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพเมธากร (ณรงค์ ปริสุทฺโธ ป.ธ.๔) อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ตอนนั้นท่านแต่งตั้งคณะกรรมการบูรณปฏิสังขรณ์วัด มีกระผมอยู่ด้วย แล้วกรรมการหลักท่านหนึ่ง คือพลตรีศรชัย มนตริวัต อดีตผู้ช่วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย อดีตส.ส.จังหวัดกาญจนบุรีหลายสมัย