[หยาดฝน]

ดังนั้น..ในส่วนของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยของเรา นิยมการปฏิบัติสายพองยุบ เราก็ปฏิบัติตามไปครับ แต่ว่าปฏิบัติไป..ปฏิบัติไป พอถึงระดับหนึ่งเราจะเห็นเองครับว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ใช้ได้จริงหรือใช้ไม่ได้จริง ?

เพราะว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้น เมื่อปฏิบัติไปแล้ว กลับมากำลังใจตกเป็นหมาขี้เรื้อนเหมือนเดิมทุกราย..! มีแต่ครูบาอาจารย์ไม่กี่ท่าน ที่ท่านแอบปฏิบัติไปตามสายของวิสุทธิมรรค โดยที่ไม่บอกเรา แล้วท่านก็รักษาอารมณ์ใจของท่านได้ เวลาผมเจอหน้า ผมแอบถามท่านว่า "ใช่ไหม ?" ท่านก็ยอมรับตรง ๆ ว่า 'ใช่' ครับ

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านทั้งหลายปฏิบัติในเบื้องต้น ตามเขาไปได้ทุกก้าวครับ แต่ถ้าหากว่าเบื้องปลายเมื่อไร ก็จะเกิดทุกข์เกิดโทษอย่างที่เห็นมา กลายเป็น 'ทุกขาปฏิปทา ทันธาภิญญา' อย่างที่เขายกตัวอย่างว่า "ครูบาอาจารย์ท่านหนึ่ง ปฏิบัติธรรมตั้งแต่เริ่มบวชตอนอายุ ๒๐ หกสิบปีผ่านไป ท่านอายุ ๘๐ ก็บรรลุมรรคผล" แล้วถ้าเราอายุไม่ถึง ๘๐ จะได้อะไรไหมครับ ?