[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ความจริงกระผม/อาตมภาพ ต้องไปร่วมพิธีเปิดอบรมฝึกซ้อมผู้เข้าสอบพระอุปัชฌาย์ของจังหวัดกาญจนบุรี ประจำปี ๒๕๖๗ ที่วัดพระแท่นดงรัง วรวิหาร แล้วก็ต้องตามไปบรรยายให้กับคณะนิสิตพระวิปัสสนาจารย์ทุนเล่าเรียนหลวง จากวิทยาลัยบาฬีศึกษาพุทธโฆส

ตอนบ่ายก็ยังมีงานประชุม ๒ งานพร้อมกัน งานแรกก็คือการประชุมคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ ครั้งที่ ๓/๒๕๖๗ งานที่ ๒ คือการประชุมคณะกรรมการบริหารกองการวิปัสสนาธุระแห่งประเทศไทย ในพระสังฆราชูปถัมภ์ ครั้งที่ ๑/๒๕๖๗

การประชุมคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมินั้น มีการกำหนดล่วงหน้ามาแล้ว แต่ว่าการประชุมคณะกรรมการบริหารกองการวิปัสสนาธุระแห่งประเทศไทย ในพระสังฆราชูปถัมภ์ เป็นกำหนดเร่งด่วน ซ้อนทับขึ้นมาเวลาเดียวกัน ยังดีที่ว่าเป็นการประชุมออนไลน์ จึงสามารถที่จะประชุมพร้อมกันได้ ๒ งาน

แต่ว่าช่วงเช้าก็ต้องเสียงานไปเลย เนื่องเพราะว่ามีเอกสารนัดมาจากตำรวจกองปราบ ขอเข้ามาสอบปากคำ เรื่องวัสดุของฝ่ายพัสดุและซ่อมบำรุง การรถไฟแห่งประเทศไทยสูญหาย แล้วเขาเชื่อมั่นว่า การที่เราสร้างรางรถไฟไว้รองรับหัวรถจักรโบราณนั้น รางรถไฟเป็นวัสดุจากกองซ่อมบำรุงนี้..!

คราวนี้เมื่อเจ้าหน้าที่เขามาถึง ขอบัตรประชาชนเพื่อยืนยันตัวตนว่ากระผม/อาตมภาพเป็นตัวจริง แล้วก็ถ่ายเอกสารให้เซ็นรับรองไว้ แต่พอกระผม/อาตมภาพขอเอกสารบัตรประจำตัว ทุกคนที่มาด้วยกันทั้ง ๕ คน ไม่มีใครยอมแสดงเอกสารบัตรประจำตัว ยกเว้นบุคคลที่อ้างว่าเป็นผู้อำนวยการฝ่ายพัสดุและกองซ่อมบำรุง แต่รูปที่เปิดให้ดูในโทรศัพท์นั้นก็เหมือนอย่างกับถ่ายแบบเร่งด่วน เนื่องเพราะว่าบัตรก็ไม่ได้ตรงเลย แล้วแถมหน้าตาก็ไม่ใกล้เคียงอีกต่างหาก..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพก็ต้องล้มโต๊ะเจรจา เพราะว่าในเมื่อคุณไม่ยอมแสดงตัวตน แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นตัวจริง ? อีกฝ่ายหนึ่งอ้างว่ามีอยู่ในเอกสารที่ส่งมาแล้ว กระผม/อาตมภาพบอกว่า "เอกสารแบบนั้น ใครก็ทำปลอมได้" เขาบอกว่า "ให้โทรกลับไปถามตามหมายเลขในเอกสาร" กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วอยากจะหัวเราะ เพราะไอ้พวกที่โดนแก๊งคอลเซ็นเตอร์หลอก ก็เพราะโทรกลับไปถามทุกคนนั่นแหละ เพราะว่าโทรไปก็พวกมันนั่นแหละที่เป็นคนรับ..!