[เถรี]

แม้กระทั่งวันพรุ่งนี้ก็ตาม ปกติแล้วกระผม/อาตมภาพก็ต้องไปอนุเคราะห์สงเคราะห์บรรดาผู้ต้องขังที่เรือนจำจังหวัดทองผาภูมิ ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายที่ฟังอยู่ว่า ทองผาภูมิไม่ใช่จังหวัด แต่ว่าเรือนจำเป็นเรือนจำจังหวัด ขนส่งเป็นขนส่งจังหวัด ศาลเป็นศาลจังหวัด เพื่อที่จะเตรียมแยกจังหวัดใหม่ แต่เตรียมมานานจนกระทั่งลูกจะอายุครบบวชแล้ว ก็ยังแยกไม่ได้สักทีหนึ่ง..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ประชากรในทะเบียนบ้านมีน้อยมาก มีแค่ ๖๐,๐๐๐ กว่าคนเท่านั้น ที่เห็นอยู่เป็นล้านส่วนใหญ่ก็เป็นคนต่างด้าว..! แต่ว่าบรรดาส่วนราชการที่อยู่ในระดับจังหวัดนั้นมาตั้งอยู่แล้ว แบบเดียวกับที่ตำบลทองผาภูมิไม่ได้มีอยู่ในโลกนี้ แต่เรามีเทศบาลตำบล ที่ชื่อว่าเทศบาลตำบลทองผาภูมิ

คราวนี้การทำกิจกรรมที่เรือนจำจังหวัดทองผาภูมิของกระผม/อาตมภาพก็คือครึ่งวัน แต่ปรากฏว่ามีเรื่องด่วนเข้ามา คือต้องไปเป็นคณะกรรมการประเมินครู ก็คือครูวารุณี พรมฝ้าย ของโรงเรียนบ้านอู่ล่อง จึงทำให้ต้องเจรจากับฝ่ายจัดกิจกรรม ก็คือสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี ว่าทำอย่างไรก็ได้ให้กิจกรรมตอนเช้าในส่วนที่กระผม/อาตมภาพมีส่วนร่วมด้วย ให้จบลงไม่เกิน ๙ โมงครึ่ง จะได้เอาเวลาที่เหลือไปร่วมการประเมินครูโรงเรียนบ้านอู่ล่อง เพราะว่าเขาเริ่มกันตั้งแต่ ๘ โมงครึ่ง ถือว่าเราไปสายแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น

หลังจากนั้นค่อยวิ่งยาวไปเกือบ ๔ ชั่วโมง ระยะทาง ๒๐๐ กว่า เกือบ ๓๐๐ กิโลเมตร ก็คือไปวัดเขาแหลม ตำบลสมเด็จเจริญ อำเภอหนองปรือ จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อไปร่วมงานศพหลวงพ่อพระครูสุชาตคีรีเขต

ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า เมื่อเราลำดับความสำคัญของเรื่องราวก่อนหลังเร็วช้าแล้ว ทุกอย่างก็จัดการได้ง่าย ๆ แต่ทำอย่างไรที่เราจะมีสติแยกแยะปัญหาพวกนี้ออกมาได้ ? ก็ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติของท่านทั้งหลายเอง เพราะว่าถ้าหากว่าสติสมาธิของเรามั่นคง จะมีปัญญาทั้งทางโลกและทางธรรม การแยกแยะงานแค่นี้เป็นเพียงความสามารถพื้น ๆ ของนักปฏิบัติธรรมเท่านั้น ในส่วนที่สูงไปกว่านั้นอีกยังมีอยู่ โดยเฉพาะส่วนสูงสุดคือการหลุดพ้นจากกองทุกข์ไปพระนิพพาน