[หยาดฝน]

ร่างกายค่อย ๆ เสื่อมโทรมไปทุกวัน เริ่มปวด เริ่มเมื่อย โรคภัยไข้เจ็บถามหามากขึ้น ผิวเหี่ยว หน้าย่น ร่างกายคดค้อมลง เดินงก ๆ เงิ่น ๆ ไม่ได้อย่างใจ อาการเจ็บป่วยต่าง ๆ ก็บีบคั้นเข้ามามากขึ้นตามอายุ

สภาพครอบครัวขยายใหญ่ขึ้น มีลูกคนหนึ่ง เป็นสองคน เป็นสามคน มีลูกเขย มีลูกสะใภ้ ทะเลาะเบาะแว้งให้เราปวดหัวได้ทุกวัน ญาติพี่น้องก็เรียกร้องจะเอาอย่างโน้นอย่างนี้อย่างนั้น เจ้านายก็เร่งรัดงาน ต้องได้อย่างใจ แต่ละวันเครียดแค่หัวแทบระเบิด บางคนหัวไม่ระเบิด แค่เส้นเลือดในสมองแตกเอง สารพัดความทุกข์บีบคั้นเข้ามา

ท้ายที่สุด..บีบคั้นจนร่างกายทนไม่ไหว ตาย