[เถรี]

เรื่องนี้ถ้าต้องการสักขีพยานให้ไปถามจากทิดหนุ่ม (นายวัฏฏ์ชยุตม์ พฤกษถานนท์กุล) ซึ่งตอนนี้เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้างอยู่ที่วัดท่าขนุน ตอนนั้นท่านอุปสมบทเป็นพระอยู่ เมื่อมายกแท่งคอนกรีตคู่กัน ด้วยความที่กระผม/อาตมภาพลืมตัว ต้องการที่จะให้งานเสร็จเร็ว ๆ ดึงแท่งคอนกรีตมาได้ก็ยกเข้าที่ไปเลย แต่ปรากฏว่าที่ปลายแท่งคอนกรีตอีกด้านหนึ่ง มีของที่ถูกยกติดมาด้วยก็คือทิดหนุ่มนั่นเอง..!

เมื่อเห็นสภาพเช่นนั้นแล้ว ทิดหนุ่มบอกว่า "หลวงพ่อน่ากลัวจนเกินไป" กระผม/อาตมภาพก็ไม่เข้าใจว่าน่ากลัวตรงไหน เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ตนเองทำได้เป็นปกติอยู่แล้ว

แม้กระทั่งสมัยที่ออกธุดงค์อยู่ ซึ่งตอนนั้นก็มีพระตามไปหลายรูป ที่ยังเหลืออยู่ก็คือพระครูปลัดปรีชา จิรนาโค, ดร. เจ้าอาวาสวัดวังปะโท่ ส่วนที่สึกหาลาเพศไปก็มีทิดกอล์ฟ (นายศราวุธ วัฒนะโชติ) ทิดเค (ธีรวุฒิ) ฯลฯ ซึ่งตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่านามสกุลจริงคืออะไร แต่ที่บอกกล่าวเอาไว้เพื่อให้ทุกคนได้มีหลักฐานยืนยันไปสอบถามได้

เมื่อถึงสถานที่พัก กระผม/อาตมภาพก็ปล่อยให้ท่านอื่นจัดแจงกางกลด ทำความสะอาดพื้นที่ ตนเองนำบาตรไปตักน้ำสะอาดมา เพื่อเตรียมที่จะต้มน้ำร้อนแจกจ่ายให้กับทุกคน ด้วยความที่ว่ากลางคืนในป่านั้นหนาวมาก จึงต้องมีการก่อไฟกันเป็นปกติ กระผม/อาตมภาพเห็นไม้แห้งอยู่ท่อนหนึ่ง โตประมาณ ๑ โอบ ความยาวเกือบ ๆ ๔ เมตร ลอยน้ำมาติดชายฝั่งอยู่ ก็ยกติดมือมา พร้อมกับอีกมือหนึ่งก็ถือบาตรเบอร์ ๘ ครึ่งที่บรรจุน้ำเต็มมาด้วย

เมื่อบรรดาทิดกอล์ฟ ทิดชาย (นายอรรถพล ธรรมรัตน์) ทิดเคในสมัยนั้นเห็นเข้า ก็ปรี่กันเข้ามาช่วย ท่านหนึ่งก็ยกบาตรที่ใส่น้ำเต็มไป อีก ๒ ท่านก็มายกหัวท้ายของไม้ท่อนนั้น กระผม/อาตมภาพบอกว่า "เรียกพวกคุณมาให้มากกว่านี้" แต่ว่าทั้ง ๒ ท่านไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเรียกด้วย ? ในเมื่อหลวงพ่อแบกคนเดียว แล้วพวกเขาก็มาตั้ง ๒ คนแล้ว ในเมื่อเห็นเขามีความมั่นใจหนักหนา กระผม/อาตมภาพก็ปล่อยไม้ท่อนนั้น ผลก็คือทั้ง ๒ คนโดนไม้ถ่วงหัวทิ่มพื้นไปพร้อมกัน..!

ส่วนอีกครั้งหนึ่งนั้นอยู่ที่เกาะพระฤๅษี ตอนนั้นก็จะมีการก่อสร้าง ซึ่งการก่อสร้างช่วงนั้นจะใช้เสาสำเร็จรูป ก็คือเสาหน้า ๕ นิ้ว ยาว ๕ เมตร แต่ว่าเป็นเสาในลักษณะตีนช้าง ก็คือมีโคนใหญ่มาก กระผม/อาตมภาพจึงแบกด้านที่เป็นตีนช้าง ปล่อยให้ทิดกอล์ฟแบกทางด้านที่เป็นปลาย

เมื่อนับ ๑-๒-๓ ยกขึ้นพร้อมกัน กระผม/อาตมภาพเหวี่ยงด้านที่เป็นตีนช้างขึ้นบ่าได้ อีกด้านหนึ่งทางด้านหลังก็ทรุดฮวบลงไป กระผม/อาตมภาพหันไปมอง ปรากฏว่าทิดกอล์ฟโดนปลายเสาทับ คอพับติดพื้นอยู่..! จึงได้รีบวางด้านของตนเองลง แล้วไปช่วยยกออกให้ ทิดกอล์ฟบอกว่า "ระยะเวลาแค่ไม่กี่วินาที ทำไมคนใกล้ตายคิดอะไรได้มากขนาดนี้ ? ผมคิดเลยว่า หลวงพ่อแบกด้านที่ใหญ่กว่ามาก แล้วถ้าหลวงพ่อโดนทับอยู่อีกคนหนึ่ง ใครจะมาช่วยชีวิตผม ?"