[โอรส]

สมัยก่อนนักเทศน์เขาจะมีการหักกัน โดยจะใช้คาถาข่มกัน ใช้กำลังใจข่มกัน ส่วนใหญ่จะภาวนาคาถา "ตวาดป่าหิมพานต์" หรือ "หัวใจราชสีห์" เวลาหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเทศน์ ท่านก็เจอคู่แข่งที่ข่มกันด้วยคาถา หักกันด้วยคาถาเหมือนกัน

วันหนึ่งท่านเทศน์คู่กับคุณมหาท่านหนึ่ง ปรากฏว่าคุณมหาเหงื่อแตกพลั่กเลย ตอบอะไรก็ไม่ค่อยได้ ผิด ๆ ถูก ๆ ชนิดที่เรียกว่า ถ้าหากตัดสินผลแพ้ชนะ ก็คือแพ้ราบคาบ

พอเทศน์เสร็จคุณมหามากราบหลวงพ่อวัดท่าซุงแล้วถามว่า "ท่านมหาครับ (หลวงพ่อวัดท่าซุงขณะนั้นท่านเป็นมหาเหมือนกัน) ผมได้คาถาหัวใจราชสีห์มา เวลาผมเทศน์คู่กับใคร ผมจะว่าคาถานี้ก่อน แล้วทุกคนจะตกประหม่า เทศน์คู่กับผมก็ผิด ๆ ถูก ๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่กับคุณมหาผมกลับใช้ไม่ได้เลย โดยเฉพาะว่าผมเองผมกลับมีอาการอย่างนั้นเสียเอง คุณมหามีคาถาอะไรดีครับ ?"

หลวงพ่อวัดท่าซุงตอบว่า "ผมก็ภาวนาคาถาหัวใจราชสีห์เหมือนกันครับ"
ท่านมหาองค์นั้นท่านก็ถามต่อว่า "แล้วท่านมหาใช้อย่างไรครับ ? ผมว่าคาถาตอนขึ้นธรรมาสน์ตามที่ครูบาอาจารย์ท่านสั่ง"
หลวงพ่อวัดท่าซุงตอบว่า "ครูบาอาจารย์ผมก็สั่งให้ว่าคาถาตอนขึ้นธรรมาสน์เหมือนกัน แต่ว่าผมภาวนาตั้งแต่ตอนที่อยู่ในห้องพักแล้ว"

ภาวนาก่อนได้เปรียบ เพราะฉะนั้น..ลงมือก่อนได้เปรียบ กำลังใจอีกฝ่ายโดนควบคุมไปเรียบร้อยแล้ว


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕