[เถรี]

เมื่อกลับมาจากงานพิจารณาผ้าไตรบังสุกุลโดยเสด็จพระราชกุศล ก็โดน "พี่กู" หรือว่า "กูเกิ้ลแม็พ" พาเดินทางเข้าป่าเข้าดงไปเรื่อย ซึ่งเป็นนิสัยของ "พี่กู" ที่ชอบอวดความรู้ความสามารถ โดยการพาไปทางลัดที่ถือว่าใกล้ที่สุด แต่ไม่ค่อยจะดูว่าสภาพของทางควรที่จะไป หรือไม่ควรที่จะไป เห็นเป็นทางลัดก็กำหนดให้ไปแล้ว

ตรงจุดนี้ทำให้เห็นว่าประเทศไทยของเรานั้นอุดมสมบูรณ์จริง ๆ สมกับเป็นอู่ข้าวอู่น้ำของอาเซียนและของโลก เพราะว่าพืชผักผลไม้ต่าง ๆ ตลอดเส้นทางนั้นอุดมสมบูรณ์มาก และในขณะเดียวกัน ทางรัฐบาลก็ตัดถนนเข้าไปจนแทบจะทั่วถึง ถ้ามีการขนส่งพืชผักผลไม้ออกสู่ตลาด ก็จะได้รับความสะดวกสบายเป็นอย่างยิ่ง

โดยเฉพาะทางลัดจากจังหวัดเพชรบุรีมาจังหวัดราชบุรี แล้วจากจังหวัดราชบุรีมายังจังหวัดกาญจนบุรีนั้น บางเส้นทาง กระผม/อาตมภาพไม่รู้จักเสียด้วยซ้ำไป แต่ก็ยินดีที่จะวิ่งไปตามคำแนะนำของ "พี่กู" เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า จะได้รู้จักบ้านเมืองแถวนั้นว่าเป็นอย่างไร มีความเจริญหรือว่าไม่เจริญอย่างไรบ้าง

อีกส่วนหนึ่งที่เห็นก็คือว่า ส่วนใหญ่แล้วพื้นที่ป่าและเขาซึ่งมีที่ราบไม่มาก แต่บรรดาที่ราบนั้นมักจะเป็นรีสอร์ทบ้าง เป็นบ้านพักส่วนตัวบ้าง ซึ่งตรงจุดนี้แปลว่าบุคคลในพื้นที่จริง ๆ นั้น มีโอกาสที่จะทำอย่างนั้นน้อยมาก แต่มักจะเป็นบุคคลจากในเมืองหรือว่าในกรุงเทพฯ ไปซื้อพื้นที่เอาไว้ แล้วทำการลงทุน

ในส่วนที่ท่านทั้งหลายลงทุนเพื่อให้ก่อเกิดกำไรนั้น ในเรื่องของรีสอร์ทหรือว่าโฮมสเตย์ ก็ต้องถือว่าเป็นกิจการอย่างหนึ่งที่สมัยก่อนนั้นทำรายได้ให้ดีมาก ทว่าตั้งแต่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แพร่ระบาดเมื่อปลายปี ๒๕๖๒ มาจนถึงปัจจุบันนี้ การท่องเที่ยวของบ้านเราก็ตกลงไปมาก รายได้ต่าง ๆ ที่จะเข้ามาเสริมก็น้อยลง แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วบรรดารีสอร์ทก็มักจะปลูกพืชผักผลไม้เอาไว้ เพื่อช่วยดึงดูดนักท่องเที่ยว