[เถรี]

แต่ก็อย่างที่เคยบอกเอาไว้ก็คือว่า เชื้อไวรัสมาถึงเมืองไทยแล้วน่าสงสารมาก บ้านเรามีแต่ของเผ็ด ของเปรี้ยว ของร้อน กินอะไรลงไปเชื้อก็ตายหมด..! ใครรู้ตัวว่าติดเชื้อ กำลังไออยู่ สั่งแม่ค้าตำส้มตำเผ็ด ๆ กินลงไปสักครกหนึ่งก็หายแล้ว..!

จริง ๆ จะว่าไปแล้ว เรื่องของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ถ้าเราไม่ประสาทรับประทานจนเกินไป เป็นแล้วรักษาด้วยสมุนไพรหรืออาหารไทยก็พอแล้ว จะเป็นแกงส้ม ต้มยำ แกงเผ็ดอะไรก็ได้ รักษาได้ทั้งนั้น เชื้อพวกนี้อ่อนแอมาก ช่วงระยะเวลาที่อยู่ในลำคอของเรา เจอของเผ็ดของเปรี้ยวเข้าไปก็ตายหมด แต่ด้วยความที่ว่าทางราชการไปกำหนดกฎเกณฑ์ ให้ฉีดวัคซีนแล้วถึงจะทำอย่างโน้นได้ ฉีดวัคซีนแล้วถึงจะทำอย่างนี้ได้

แม้กระทั่งการรับปริญญาของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ปีนี้ยังกำหนดว่า นอกจากฉีดวัคซีนอย่างน้อย ๒ เข็มแล้ว ยังต้องมีผลตรวจ ATK ไม่เกิน ๗๒ ชั่วโมง กระผม/อาตมภาพก็เลยต้องติดต่อหมอนุ้ย (แพทย์หญิงนวลจันทร์ เวชสุวรรณมณี) ผู้อำนวยการโรงพยาบาลทองผาภูมิว่า พรุ่งนี้ให้มาทำการ "สวอบ" พระเณรที่จะไปรับปริญญาให้ด้วย โดยเฉพาะตัวผมเอง ไปในฐานะผู้บริหารก็โดนเหมือนกัน สรุปว่าตรวจแล้วตรวจอีกไม่เคยเจอเชื้อ แต่ก็จะเอาผลตรวจ

ล่าสุดนี้มีส่วนหนึ่งที่น่าตายมากก็คือ มีโยมท่านหนึ่ง แม่ป่วยเป็นโควิดตาย แล้วไปโพสต์ลงเฟซบุ๊กว่าตัวเองปลอดภัย เพราะมีวัตถุมงคลของวัดท่าขนุนอยู่ ตรวจไป ๓ ครั้งแล้วยังไม่เจอเชื้อ ที่บอกว่าน่าตายมากก็คือ อันดับแรก เอ็งกำลังโฆษณาเกินกว่าเหตุ..! เพราะว่าในเรื่องวาระบุญวาระกรรมของคนแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน ถ้าบุญรักษาก็ยังรอดอยู่ กรรมสนองเมื่อไรก็อาจจะตาย..!

ประการที่สองก็คือ ตัวเองพกวัตถุมงคลแล้วรอด แต่ไม่ให้แม่พกด้วย มึงนี่สมควรตาย..! คือ คนอื่นอาจจะประเภทคิดว่า "เออ...เขาพกวัตถุมงคลแล้วรอด เราจะต้องไปหาวัตถุมงคลวัดท่าขนุนบ้าง" แต่กระผม/อาตมภาพมองว่า "ไอ้นี่ลูกอกตัญญู มีของดีอยู่ แต่ไม่รู้จักแบ่งให้แม่ใช้"

ส่วนวันนี้ก็มีการเตรียมงาน ก็คือไล่นับวัตถุมงคลชุดที่พี่ณพ (พ.ต.อ.อรรณพ กอวัฒนา) ทำมาให้ ไม่ว่าจะเป็นพระพิมพ์หลวงพ่อโต วัดชีปะขาวหายย้อนยุค หรือว่าสมเด็จองค์ปฐมหลังยันต์เกราะเพชร พิมพ์ขุนแผนเคลือบ ปรากฏว่าน้องชายของพี่ณพ ก็คือลูกของอา ขอให้ส่งไปให้บ้าง เพราะว่าตัวเองทำมากับมือแต่ไม่มีสักองค์เดียว เพราะว่าพี่ณพเองแกจ่ายทุนเสร็จก็ลืมนึกถึงคนทำว่าอยากได้เหมือนกัน จึงขนมาให้กระผม/อาตมภาพเสียเกลี้ยงเลย..!