[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ อากาศช่วงนี้ก็ยังหนาวอยู่ สำหรับพวกเราที่เคยชินแล้วก็ไม่กระไรนัก ระดับ ๑๔-๑๕ องศาเซลเซียสเป็นของกำลังดี แต่คนที่มาเจอใหม่ ๆ ผ้าห่ม ๒ ผืนก็เอาไม่อยู่..!

ตั้งแต่ผมมาทองผาภูมิปี ๒๕๓๒ จนถึงป่านนี้ เคยเจออุณหภูมิต่ำสุดอยู่ที่ ๒.๕ องศาเซลเซียส มือไม้แข็งหมด ม้วนจีวรไม่ได้ จะไปไหนได้แต่เอาจีวรคลุมไปเฉย ๆ แล้วช่วงที่เจอนานมากก็คืออยู่ในระดับ ๗-๘ องศาเซลเซียสเป็น ๑๐ ปี ขนาดญาติโยมจากกรุงเทพฯ ตั้งใจจะมาเล่นน้ำสงกรานต์ เจอช่วงสงกรานต์อากาศ ๑๓-๑๔ องศาเซลเซียส แทนที่จะได้เล่นน้ำก็ต้องมาแบกผ้าห่มกันแทน..!

ระยะนี้แสดงว่าธรรมชาติของเราค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา เหตุสำคัญเลยก็คือทางราชการห้ามตัดไม้ไผ่ ไม้ไผ่กลายเป็นไม้หวงห้าม ไม่อย่างนั้นแล้วก่อนหน้า ๓๐ กว่าปีที่แล้วที่ผมมาทองผาภูมิ พี่น้องมอญพม่าที่เข้ามาเมืองไทย อันดับแรกเลยก็คือมาตัดไม้รวกขาย หน้าแล้งตัดไม้รวก ลำละ ๒ บาท หน้าหนาวหาหน่อไม้ กิโลกรัมละ ๕ บาท สรุปว่าไม้รวกไม้ไผ่โตไม่ทันให้ตัด ขึ้นเป็นหน่อมาก็โดนแซะหมด แก่เป็นต้นขึ้นมาโดนตัดหมด จนกระทั่งทางการเล็งเห็นว่าขืนให้ทำอย่างนี้ต่อไป ธรรมชาติบรรลัยหมดแน่นอน ถึงได้กำหนดห้ามการตัดไม้ไผ่ขึ้นมา

การตัดไม้ไผ่ ถ้าหากว่าเป็นสมัยที่ผมเด็ก ๆ อยู่ มีโอกาสใช้งานเยอะมาก เอาไปทำเป็นแพบ้าง เครื่องใช้ไม้สอยบ้าง ทำฟาก ทำเสื่อลำแพน สมัยหลังนี่การตัดไม้ไผ่เอาไปทำก้านธูปอย่างเดียว ตะเกียบยังไม่ทำเลย ทำแต่ก้านธูป ก็คือซอยให้เล็กที่สุดเท่าที่จะเล็กได้ เพื่อให้ใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด พอทางราชการห้ามขึ้นมา ทุกอย่างก็ค่อย ๆ ดีขึ้น อากาศก็เริ่มเย็นลง ไม่อย่างนั้นแล้ว หน้าหนาวที่ทองผาภูมิช่วงหลายปีที่ผ่านมา อุณหภูมิอย่างเก่งก็ได้แค่ ๑๘-๑๙ องศาเซลเซียส

คราวนี้การที่อากาศหนาวทำให้เป็นหวัดได้ง่าย เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ก็จะฉวยโอกาสลุกลามไปด้วย โดยเฉพาะเชื้อโอไมครอนเริ่มเข้าเมืองไทยมาแล้ว เข้ามาได้แบบสมควรเข้า เพราะว่าคนที่รับเชื้อมามีหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์ ในเมื่อนักท่องเที่ยวติด มัคคุเทศก์ก็ติดไปด้วย