[เถรี]

คำว่า ผ้าป่า สมัยนี้ก็ไม่ค่อยถวายในป่ากันแล้ว ตอนช่วงที่กระผม/อาตมภาพบวชใหม่ ๆ ๓๐ กว่าปีที่แล้วยังพอมีอยู่บ้าง ก็คือญาติโยมแถววัดท่าซุง อำเภอมโนรมย์ ตอนนั้นยังเป็นอำเภอมโนรมย์ของจังหวัดชัยนาทอยู่ ปัจจุบันนี้มาขึ้นกับอำเภอเมืองของจังหวัดอุทัยธานี ชาวบ้านแถวนั้นยังนิยมเอาผ้าไปพาดไว้ในป่า แต่กลัวว่าพระจะหาไม่เจอ มีการจุดประทัดเป็นสัญญาณว่าอยู่ทางนี้ แล้วก็ให้พระไปชักผ้าป่า

ดังนั้น...ตอนช่วงที่เป็นพระใหม่นั้น จะมีความสนุกสนานเฮฮาตรงที่ว่า พอถึงเวลาได้ยินเสียงประทัดแล้ว เป็นคิวของใครที่ต้องไปชักผ้าป่า บางทีก็เจอโยมแกล้ง โน้มเอายอดไผ่ลงมาพาดผ้าแล้วก็ปล่อยให้ดีดขึ้นไปข้างบน ใครจะไปตามขึ้นไปชักให้เอ็งได้วะ...?!

พิธีการทั้งหลายเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างบุญสร้างกุศล แต่ขณะเดียวกันก็สร้างความสนุกสนานเฮฮาไปด้วย เพียงแต่ว่าควรที่จะอยู่ในขอบเขตต่าง ๆ อันสมควร

วันนี้พวกเรานอกจากสรงน้ำพระพุทธรูป สรงน้ำครูบาอาจารย์ คือหลวงปู่พุก หลวงปู่สายแล้ว ก็ยังมีการสรงน้ำอาตมภาพด้วย พิธีการอุ้มพระสรงน้ำของเรา ปี ๒๕๖๓ ปี ๒๕๖๔ ตลอดจนถึงปีนี้ของดไปก่อน เพราะว่าการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ยังแรงอยู่มาก ถ้าหากว่าเบาบางจางลงไปเมื่อไร พิธีการอุ้มพระสรงน้ำของเรา ที่ได้รับการจัดให้เป็น Unseen Thailand ก็จะได้รับการกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ปีนี้ให้สรงน้ำกระผม/อาตมภาพไปคนเดียวก่อน