[ทะเล]

พระอาจารย์ให้พรแล้วจึงกล่าวว่า "ชะยะ คือ ชัยชนะ สิทธิ คือ สำเร็จ ธะนัง คือ ทรัพย์สมบัติ ลาภัง คือ ลาภผล โสตถิ คือ ความสวัสดีมงคล ภาคะยัง พึงมีส่วน ก็คือให้มีส่วนของความสวัสดี มีชัยชนะ มีความสำเร็จ มีทรัพย์สินเงินทอง มีลาภผลไหลมาเทมา คราวนี้พวกเราแปลภาษาบาลีไม่ออก ฟังพระสวดก็เลยฟังขลัง ๆ ไปเท่านั้น...ใช่ไหม ? แต่ว่าไม่เป็นไร ฟังแค่ขลังก็ยังดี ขอให้เลื่อมใสคุณพระรัตนตรัยจริง ๆ เท่านั้นแหละ

ความจริงก็ยังมี สุขัง ความสุข พะลัง ความแข็งแรง สิริ มิ่งขวัญ ถามว่ามิ่งขวัญมีความสำคัญตรงไหน ? คนที่ขวัญหาย ก็คือคนที่กึ่ง ๆ ปัญญาอ่อน ขาดสติ เพราะฉะนั้น...คำว่ามิ่งขวัญจึงสำคัญมาก อายุ ก็คืออายุของเรา ให้อายุยืน วัณโณ เป็นผู้มีชาติตระกูล วรรณะตัวนี้ไม่ใช่ผิวพรรณ วรรณะในที่นี้หมายถึงชาติตระกูล โดยเฉพาะตระกูลสูง กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ลงไปถึงศูทร โภคัง โภคทรัพย์ ก็คือข้าวของ เครื่องกินเครื่องใช้ แยกให้ออกนะ ธนะ คือ ทรัพย์สมบัติ โภคะ คือ เครื่องกินเครื่องใช้

วุฑฒี จะ ยะสะวา ขอให้เป็นผู้เจริญด้วยยศ สะตะวัสสา จะ อายุ ให้มีอายุยืน ๑๐๐ ฤดูฝน เห็นสาธุกันทุกคนนี่ห้ามตายก่อนนะ..! ชีวะสิทธี ภะวันตุ เต ขอความสำเร็จทั้งหลายเหล่านี้จงมีแก่ท่าน

พวกเราก็สาธุ...ฟังไม่รู้เรื่อง ขอรับไว้ก่อน กว่าจะรู้ตัวก็อายุยืนถึง ๑๐๐ ปีนี่แย่ไปเลยนะ..! โบราณเขาบอกว่า ต้องตะบันน้ำกิน คำว่าตะบันก็คือเอาใส่ครกตำ ขนาดน้ำยังต้องตำก่อนถึงจะกินได้ นึกเอาก็แล้วกันว่าแย่แค่ไหน..!

ภาคอีสานสมัยก่อนนี้มีนะ..ที่ต้องตำน้ำกิน เอาขี้โคลนมาใส่ครกแล้วก็ตำไปเรื่อย เนื้อขี้โคลนเนื้อดินโดนแรงกระแทกอัดเข้า ๆ ก็จับตัวแน่นขึ้น ๆ น้ำก็จะล้นออกมา จากโคลนก็กลายเป็นน้ำให้กินได้ ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เป็นดิน เพียงแต่ว่าน้ำที่ได้จะมีกลิ่นโคลนอยู่ กลิ่นโคลนอย่างเดียวไม่พอ อาจจะมีสาบควายอีกต่างหาก..!"