พระอาจารย์ท่องโคลงนิราศนรินทร์ให้ฟัง
"เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น..............พันแสง
รินรสพระธรรมแสดง................ค่ำเช้า
เจดีย์ระดะแซง......................เสียดยอด
ยลยิ่งแสงแก้วเก้า..................แก่นหล้าหลากสวรรค์
โบสถ์ระเบียงมรฑปพื้น.............ไพหาร
ธรรมาสน์ศาลาลาน.................พระแผ้ว
หอไตรระฆังขาน....................ภายค่ำ
ไขประทีปโคมแก้ว................ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์
พูดง่าย ๆ คือจุดประทีปโคมไฟสว่างจนกลบแสงจันทร์เพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำไปเลย ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์ คือ สว่างรุ่งโรจน์ไปทั้งฟ้าจนปิดบังพระจันทร์ไปเลย
บอกไม่ถูกว่าทำไมจึงจำได้ แต่จำได้หมดเลย เรียนตั้งแต่ ป. ๑ ยันปริญญาเอก ยังไม่ลืมเลย ท่องบาลีแข่งกับเด็กรุ่นใหม่ "โอ้โห...หลวงพ่อเรียนมานานขนาดนั้นยังจำได้หรือ ?" จำได้...ไม่เคยลืม ครูบาอาจารย์สอนให้ลืมอย่างเดียว คือลืมสร้างความชั่ว แล้วพยายามทำแต่ความดี"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-12-2020 เมื่อ 04:22
|