[นายกระรอก]

“ถามว่าแล้วทำไมไม่ให้สวดด้วย ? อ๋อ..ส่วนใหญ่แล้วพระอาจารย์ไม่ค่อยสวดหรอก สวดมามากพอแล้ว..! สมัยบวชใหม่ ๆ สองพรรษาแรก ออกงานแทบไม่เว้นวัน บางวันสวดมนต์เย็น ฉันเช้า สวดมนต์ ฉันเพล สวดมนต์เย็น พูดง่าย ๆ ก็คือ ออกวันหนึ่ง ๓ รอบ เหตุที่เป็นอย่างนั้นเพราะว่า ส่วนใหญ่แล้วพี่ ๆ ที่อยู่วัดท่าซุง ท่านเอาแต่ภาวนา ไม่ได้ซ้อมสวดมนต์ ก็เลยสวดไม่ค่อยได้ พอสวดไม่ค่อยได้ก็ไม่อยากไปกิจนิมนต์

ถึงเวลาให้อาตมาไปแทน อาตมาเองไปเป็นนาคอยู่วัด ๓๗ วัน สวดได้หมดเกลี้ยงแล้ว ก็เลยกลายเป็นว่าไปเพื่อดูว่าแต่ละงานเขาใช้บทไหนบ้าง ขึ้นบ้านใหม่ใช้อะไรบ้าง งานแต่งงานใช้อะไรบ้าง งานทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน ใช้อะไรบ้าง ทำบุญวันเกิดใช้อะไรบ้าง สองปีออกงานจนชำนาญ

โดยเฉพาะเป็นพระใหม่ก็นั่งห้อยท้าย ถึงเวลาโยมเขาขอให้เจิมบ้าน ขอให้ทำอะไร ส่วนใหญ่แล้วหลวงพี่โอ ท่านพระครูสมุห์พิชิต ฐิตวีโร ตอนนั้นก็ยังเป็นพระพิชิตอยู่ มาถึงก็ "ท่านเล็ก..ทำให้เขาหน่อย" กี่งาน ๆ ก็ "ท่านเล็กทำให้เขาหน่อย" เหนื่อยอย่าบอกใครเลย บางวันเหนื่อยขึ้นมาก็บ่น "พี่อยู่กับหลวงพ่อกันมาคนหนึ่ง ๑๐ ปี ๒๐ ปี ไม่ได้คิดจะเอาอะไรบ้างเลยหรือ ?" ท่านบอกว่า "เป็นแล้วมันเหนื่อย" ของท่านเป็นแล้วเหนื่อย ส่วนอาตมาเป็นซะแล้ว ก็เลยต้องยอมเหนื่อย..!”