[หยาดฝน]

วันนี้เราจะมาดูที่องค์สมเด็จพระบรมครูตรัสเอาไว้ว่า "สัพเพ สังขารา อนิจจา" สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง
ตัวเราตอนนี้เป็นจุดปฏิสนธิ์เล็ก ๆ อยู่ในท้องแม่ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบว่า จุดนั้นเหมือนกับเอาปลายขนจามรีจุ่มน้ำมัน แล้วดีดทิ้ง ๑๖ ครั้ง จากนั้นก็แตะลงบนพื้น เล็กขนาดไหนก็ขนาดนั้น

เมื่อผ่านการเคี่ยวของไฟธาตุของแม่ ผ่านการบำรุงเลี้ยงด้วยสารอาหารที่ผ่านจากตัวแม่ จุดปฏิสนธิ์นั้นก็ค่อย ๆ คลี่คลาย ขยายตัวใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น จาก ๑ เป็น ๒ จาก ๒ เป็น ๔ จาก ๔ เป็น ๘ จาก ๘ เป็น ๑๖ จาก ๑๖ เป็น ๓๒ จาก ๓๒ เป็น ๖๔ จาก ๖๔ เป็น ๑๒๘

ค่อย ๆ โตขึ้น จนกลายเป็นจุดปฏิสนธิ์ใหญ่เหมือนฟองไข่ไก่ เหมือนไข่แดง แล้วก็มีเงาดำ ๆ ปรากฏขึ้นตรงกลาง นั่นคือส่วนที่ปรากฏขึ้นเป็นตาก่อน หลังจากผ่านกาลเวลาทีละ ๗ วัน ๗ วัน ๗ วัน ส่วนปฏิสนธิ์ก็เปลี่ยนแปลงแปรปรวนไปเรื่อย เริ่มมีหน้าผาก เริ่มมีกะโหลกศีรษะ เริ่มมีตา มีจมูก มีปาก มีหู มีร่างกาย มีแขน มีขา

ถ้าหากว่าร่างกายนี้เที่ยงจริง ๆ ต้องไม่เปลี่ยนแปลง แต่นี่เราเห็นชัดว่าเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย จนมีสภาพร่างกายสมบูรณ์ ขดงอก่องอขิงอยู่ในท้องแม่ รับสารอาหารจากสายสะดือ