[เถรี]

แต่ถ้าท่านมีสติ มีปัญญา รู้จักแยกแยะว่าอะไรก่อน อะไรหลัง อะไรเร็ว อะไรช้า ต่อให้เรื่องเกิดขึ้นห่างกันแค่ ๒ - ๓ นาที ก็ยังเร็วช้ากว่ากัน ๒ - ๓ นาที เราก็เร่งทำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อน เรื่องที่ด่วนก่อน เราก็จะมีปัญหาอยู่ตรงหน้าแค่ปัญหาเดียวและไม่เกินกำลังที่จะแก้ไข แต่ถ้าท่านทั้งหลายแยกแยะความก่อนหลังเร็วช้าของปัญหาไม่ออก เพราะว่าสติก็ไม่มี สมาธิก็ไม่พอ ปัญญาก็เลยไม่เกิด ก็ทำให้บรรดาปัญหาทั้งหลายสุมรวมกันเข้า กลายเป็นเรื่องใหญ่เกินกำลัง

การปฏิบัติธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ท่านหวังในประโยชน์ ๓ สถาน คือทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ประโยชน์ที่เห็นทันตา ก็เห็นกันตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เห็นกันชาตินี้ ว่าเราเอาไปใช้ประโยชน์จริงได้หรือไม่ ?

สัมปรายิกัตถประโยชน์ หวังประโยชน์ในชาติต่อไป การให้ทาน เกิดมาใหม่ก็ร่ำรวย อุดมสมบูรณ์ด้วยโภคสมบัติ การรักษาศีล เกิดมาเป็นผู้มีรูปสวย มีจิตใจที่ดีงาม การเจริญภาวนา เกิดใหม่ก็มีปัญญามาก เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ถ้าเราทำไว้ ชาติต่อไปก็จะส่งผลให้เอง

แต่ว่าสิ่งที่พระองค์ท่านหวังผลก็คือปรมัตถประโยชน์ ประโยชน์สูงสุด คือการหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน การที่พวกเราทั้งหลายเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสาร ระยะเวลายาวนานจนหาต้นหาปลายไม่เจอ พระพุทธเจ้าเปรียบว่า น้ำตาในแต่ละชาติที่เราร้องไห้เพราะพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ถ้าเอามารวมกันแล้วมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ เป็นไหน ๆ..!

แต่ถ้าหากว่าเราตั้งใจปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา อย่างจริง ๆ จัง ๆ ต่อให้ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ในชาตินี้ หนทางในการเวียนว่ายตายเกิดของท่านทั้งหลายก็ยังคงสั้นลง ไม่ต้องมีระยะเวลาที่ยาวนานจนไม่เห็นต้นเห็นปลายเหมือนกับคนอื่นที่ไม่ได้ปฏิบัติธรรม

เมื่อเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา เราจะรู้ว่าสิ่งที่เราปฏิบัติมาทั้งหมดพอใช้งานหรือไม่ อย่างตัวผมเอง พอถึงเวลาป่วยหนัก ๆ ใกล้ตาย เห็นกำลังใจของตนเองแล้ว พร้อมที่จะตายทุกเวลา ช่วงที่ผ่านมาไม่เสียทีที่เราปฏิบัติธรรมมา พอถึงเวลาความตายมาถึงก็เห็นเป็นธรรมดา สามารถปล่อยได้วางได้ พร้อมที่จะตายเสมอ