[เถรี]

โดยเฉพาะพระภิกษุสามเณรของเรา ส่วนใหญ่แล้วที่บวชเข้ามา ก็เพราะว่ามีหลวงปู่องค์นั้น มีหลวงพ่อองค์นี้ เป็น "ไอดอล" ของตนเองอยู่ อยากจะเป็นอย่างท่านบ้าง อยากทำได้อย่างท่านบ้าง ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่แล้วก็ "ได้แค่อยาก" เพราะว่าอยากแล้วไม่พยายามทำให้เต็มที่ เป็นแค่ความอยาก ที่ไม่ได้สอดคล้องกับการกระทำของเราเลย

ถ้าอยากดีต้องเร่งทำดีให้มาก ประมาณว่าวันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง ก็อยากจะทำสัก ๒๕ ชั่วโมง ไม่ใช่ว่าวันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง พยายามอู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ให้เหลือเวลาในการปฏิบัติธรรมให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ ถ้าลักษณะอย่างนี้ ชาตินี้ก็ไม่ต้องหวัง ชาติหน้าก็ยังไม่ต้องหวัง คงต้องรอกันอีกนานแสนนาน..!

ดังนั้น..ไม่ใช่ว่าเราอยาก แล้วปล่อยให้ความอยากผ่านไปเฉย ๆ พระพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า บุคคลที่ปฏิบัติธรรมมีมากเหมือนขนวัว วัวทั้งตัวก็น่าจะมีขนเป็นแสนเส้น แต่บุคคลที่สามารถเข้าถึงมรรค ถึงผล มีจำนวนเท่ากับเขาวัว วัวทั้งตัวมีเขาแค่ ๒ ข้าง ต่อให้พิลึกพิลั่น พิสดารขนาดไหน ก็น่าจะมีไม่เกิน ๓ ข้าง แล้วคิดดูว่า ถ้าเรายังไม่เพียรพยายาม โอกาสของเราจะมีหรือไม่ ?