[เถรี]

ลองผิดลองถูกอยู่หลายงาน สรุปได้ว่าผางประทีปของเรากว่าจะเป็นตัวเป็นตนได้ อันดับแรกเลยก็ไส้ล้มเหมือนกัน ในเมื่อไส้ล้มก็ต้องหาวิธีว่าทำอย่างไรไม่ให้ไส้ล้ม ก็มีผู้เสนอลวดดอกไม้ไหว เอามาพันไส้ก่อนแล้วค่อยดัดเป็นตีนกา คือเป็นขาตั้งสามแฉก

คราวนี้อยู่ได้ แต่ว่าผางประทีปนั้นจะอยู่ได้ราว ๆ ชั่วโมงกว่าเท่านั้น แล้วก็ดับ ทำอย่างไรเราจะทำให้อยู่ได้นานขึ้น ? ก็มีผู้เสนอว่า ให้เขาปั้นถ้วยรุ่นใหม่ใหญ่กว่าเดิม จะได้อยู่ได้นานขึ้น

ได้ผลจริง ๆ อยู่ได้นานมาก อยู่ได้ประมาณ ๖ ชั่วโมง..! แต่ก็เปลืองเทียนมากเป็นพิเศษ แล้วก็มีคนติว่า ผางประทีปที่เราหล่อนั้น หน้าไม่สวย..หน้าแตก..! ก็ต้องไปศึกษากันอีกว่า ทำอย่างไรที่จะหล่อเทียนแล้วหน้าไม่แตก ?

ได้ความว่าต้องเติมน้ำมันพืชลงไปด้วย โดยอัตราส่วน ๑ : ๑๐ ถ้าหากว่าใช้เทียนหนึ่งพันกิโลกรัม ก็เติมน้ำมันพืชลงไปหนึ่งร้อยกิโลกรัม เปลืองหนักเข้าไปอีก..! แต่ออกมาแล้วสวย

จึงค่อย ๆ ขยายจำนวนขึ้นเป็น ๓,๐๐๐ ดวง ๕,๐๐๐ ดวง ๘,๐๐๐ ดวง ๑๐,๐๐๐ ดวง ๑๒,๐๐๐ ดวง ๑๕,๐๐๐ ดวง ปัจจุบันนี้แต่ละงานอยู่ที่ประมาณ ๑๕,๐๐๐ - ๑๘,๐๐๐ ดวง