[เถรี]

อีก ๖ นาที พระสงฆ์จะขึ้นสู่อาสน์สงฆ์ ใครจะใส่บาตรก็ใส่ให้เรียบร้อยก่อน ที่นี่ใส่บาตรกันก่อนสวดมนต์ เพราะว่าที่อื่นเขาทำผิด พอถึงเวลาพระขึ้น "พาหุงฯ" ก็ไปใส่บาตรกัน ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นกำลังตั้งใจฟังพระสวดเป็นสมาธิอยู่ดี ๆ ก็ต้องละจากสมาธิเพื่อไปใส่บาตร เพราะไปเชื่อตามที่โบราณเข้าใจผิด ๆ ว่า พอขึ้นบท พาหุงสะหัสฯ ก็แปลว่าพระชวนหุงข้าว คือให้ใส่บาตร คนเริ่มธรรมเนียมนี้นั้นบ้า..!

พาหุงสะหัสสะฯ แปลว่า ประกอบด้วยแขนตั้งพัน ก็คือพญามารจำแลงกายมา มีแขนตั้งพันข้าง ถืออาวุธหนึ่งพันอย่าง เพื่อที่จะมาขับไล่เจ้าชายสิทธัตถะให้ละจากบัลลังก์ เนื่องจากว่าถ้าท่านนั่งอยู่ต่อไป ก็จะบรรลุมรรคผลเป็นพระพุทธเจ้าเลย

ก็เลยทำให้คนตั้งแต่โบราณมาเสียประโยชน์ไปมาก เพราะว่ากำลังตั้งสมาธิฟังพระสวดอยู่ บางคนอาจจะได้มรรคได้ผลเสียด้วยซ้ำไป ก็ต้องคลายจากสมาธิไปใส่บาตร ในเมื่อเรารู้ว่าความเชื่อทั้งหลายเหล่านี้เป็นความเชื่อที่ผิด ก็ต้องแก้ไขให้ถูก ดังนั้นวัดท่าขนุนจึงให้ใส่บาตรให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยฟังเทศน์ฟังธรรม จะได้ไม่ต้องคลายสมาธิออกไป

สิ่งหนึ่งประการใด ถ้าหากว่าเป็นความถูกต้อง แล้วคนอื่นเขาทำผิดพลาด ต่อให้ส่วนใหญ่ทำผิด เราก็ต้องกล้าคัดค้าน กล้าแก้ไข ไม่เช่นนั้นแล้วก็ผิดไปยันลูกยันหลาน

อย่างเช่นว่าการตั้งโต๊ะหมู่บูชา แล้วมีโต๊ะกราบ เมื่อกระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าอาวาส ก็สั่งเอาออกหมดเลย เรียนถวายพระผู้ใหญ่ว่า การกราบแบบคนไทยเรียกว่าเบญจางคประดิษฐ์ ประกอบด้วยองค์ห้า ๑ ศีรษะ ๒ ศอก ๒ เข่า ต้องสัมผัสพื้นพร้อมกัน ถ้าตั้งโต๊ะกราบก็ไม่เป็นเบญจางคประดิษฐ์

เมื่อแนะนำไปหลาย ๆ ที่ ท้ายที่สุดส่วนใหญ่แล้วถ้าหากว่าอยู่ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ซึ่งประกอบไปด้วยกาญจนบุรี สุพรรณบุรี นครปฐม และสมุทรสาคร ก็เลียนแบบวัดท่าขนุน ด้วยการเอาโต๊ะกราบออก เพียงแต่ว่าใหม่ ๆ พระผู้ใหญ่ท่านไม่เคยชิน จึงต้องมีการนำเรียนถวายก่อน ว่าทำไมที่นี่ถึงไม่มีโต๊ะกราบ