[รุ้งทรงกลด]

มีครั้งหนึ่ง เป็นตอนกลางวัน ในขณะที่กำลังภาวนาอยู่ เกิดเห็นภาพภูเขา ทะเล ชัดมาก แต่สีภาพที่เห็นเป็นสีจาง ๆ ไม่สดใสเหมือนเห็นด้วยตาเปล่า เมื่อเห็นแบบนั้น ก็เลยเปลี่ยนเป็นนึกถึงวัดท่าขนุนแทน จากนั้นก็พุ่งไปหาภาพวัดที่เห็น เมื่อออกจากกายไปแล้ว ด้วยความตั้งใจว่าจะไปที่วัดท่าขนุน ก็เลยมาถึงหน้าศาลาร้อยปีหลวงปู่สาย จากนั้นก็เลยจะลองเดินไปทางโรงครัว ซึ่งไปด้วยอาการที่อ่อนแรงจนเดินเซไปมา ไม่นานก็เหมือนมีพลังงานบางอย่างดึงตัวไว้ ทำให้เดินต่อไม่ได้ แล้วก็โดนพัดปลิวออกมา ผมพยายามฝืนยืนไว้ไม่ให้ออกจากวัดมาได้ แต่ไม่นานก็โดนพัดปลิวกลับมาที่ร่างกายเหมือนเดิม

ไม่ทราบว่าอาการที่โดนพัดปลิวกลับมาที่ร่างกายนี้คืออะไรครับ