[ทะเล]

"บ้านหนองบัวเป็นไทยเดิม ที่โดนกวาดต้อนไปในสมัยที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชโดนจับเป็นตัวประกัน เป็นบ้านเดียวที่ยังสามารถพูดไทยได้ คนที่เขียนไทยได้เหลืออยู่คนเดียว คือลุงทองแดง แต่ตอนนี้เพิ่งจะเสียชีวิตไปไม่นาน

ส่วนบ้านอื่น ๆ ที่อาตมาไป อย่างแถวปะโก หรือที่คนไทยเรียกพะโค หรือหงสาวดี แถวนั้นชื่อ ชานหยั่วจี แปลว่าบ้านใหญ่ชาวสยาม เนื่องจากว่าพม่าออกเสียงคำว่า 'สยาม' ไม่ได้ ออกเสียงเป็น 'ชาน' แทน ชานหรือฉาน รัฐฉานของพม่าก็คือรัฐสยาม คนไทยไปที่นั่นก็โดนเรียกว่า อูชาน คือ ไอ้คนไทย คนแถวนั้นพูดไทยไม่ได้แล้ว เพราะว่าอยู่ในที่เจริญ ภาษาไทยโดนกลืนไปหมด แต่ว่าทุกคนยังรู้ว่าตัวเองเป็นไทยอยู่

วิถีชีวิตต่าง ๆ ก็เหมือนกับคนไทย ทำนา ทำไร่ เลี้ยงวัว ถึงเวลาก็ใช้วัวไถนา ใช้วัวนวดข้าว ผูกวัวไว้กับแกนหลัก ๔-๕ ตัว เอารวงข้าววางไว้ แล้วก็ต้อนวัวให้เหยียบ เมล็ดข้าวก็จะหลุด ถึงเวลาก็ฝัดข้าวเปลือก เก็บเข้ายุ้ง

เหตุที่บ้านกะลอหรือว่าบ้านหนองบัวในภาษาไทย สามารถรักษาภาษาเอาไว้ได้ ก็เพราะว่าเป็นเกาะ มีแม่น้ำ ๒ สายอ้อมผ่าน แม่น้ำอัตทรานกับแม่น้ำสองแคว ก็เลยกลายเป็นล้อมเกาะอยู่ บริเวณนั้นจึงเป็นเมืองสองแคว ภาษาพม่าเรียกว่า ชองน่ะคัวะ ชองก็คือลำห้วย ลำธาร แม่น้ำ"