[เถรี]

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว กระผม/อาตมภาพเอง ก็ไม่สามารถที่จะบอกเคล็ดลับอะไรให้กับพวกท่านได้มากไปกว่านี้ อย่างแรกก็คือไม่ได้รับอนุญาต อันดับที่สองก็คือถ้าไปถึงรุ่นของท่านแล้ว ไม่รู้ว่าจะโดนเปลี่ยนอีกหรือเปล่า ?

คำว่า "ไม่รู้ว่าจะโดนเปลี่ยนหรือเปล่า ?" ก็คือ อย่างสมัยหลวงพ่อวัดท่าซุง พระท่านบอกไว้อย่างหนึ่ง แต่พอมาถึงยุคผม พระท่านก็บอกไว้อีกอย่างหนึ่ง แบบเดียวกับคาถาเงินล้านที่พี่ณพใช้อยู่ก็ไม่เหมือนกับของที่พวกเราใช้ หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเป็นผู้บอกให้เหมือนกัน ท่านว่า "พระบอกให้อย่างนี้" เพราะว่าของบางอย่างเหมาะสำหรับคนบางคน

แบบเดียวกับฤกษ์พรหมประสิทธิ์ สมัยที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกเอาไว้ มีบางคนได้ไปเป็นฤกษ์สมตน ก็คือเสมอตัว ผมสงสัยจึงกราบเรียนถามหลวงพ่อท่านว่า "ทำไมไม่เป็นสิทธิโชค มหาสิทธิโชค หรืออมฤตโชคครับ ?" ท่านบอกว่า "บุญเขามีแค่นั้น"

เหมือนกับว่าเราส่งข้าวสารไปให้หนึ่งลิตร หรือว่าถุงละ ๕ กิโลกรัมถุงหนึ่ง บุคคลนั้นก็รับได้ แต่ถ้าหากว่าเราโยนไปกระสอบละ ๑๐๐ กิโลกรัม เขาอาจจะโดนทับตาย เพราะฉะนั้น...เรื่องพวกนี้เราต้องเป็นคนขยันในการศึกษาค้นคว้าและเพียรปฏิบัติให้เกิดผล ไม่ใช่แค่อยากรู้อยากเห็นเฉย ๆ

คาถาทุกบทที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านให้กระผม/อาตมภาพตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น กระผม/อาตมภาพต้องทำให้ได้ผลก่อน ท่านถึงจะให้บทต่อไป ในยุคนั้นบางท่านก็สงสัยว่ากระผม/อาตมภาพเป็น "เด็กเส้น" ทำอะไรไม่เคยผิด...ไม่ใช่ครับ ผมก็ทำผิดได้ แต่ผมเป็นคนทำจริง ทำได้แล้วไปรายงานผล หลวงพ่อท่านก็ให้คาถาบทต่อไปมา แบบเดียวกับหลวงพ่อสำราญ (พระมงคลไชยสิทธิ์) วัดปากคลองมะขามเฒ่า กระผม/อาตมภาพไปทีไรก็ได้คาถามาทุกครั้ง

ประการสำคัญที่สุดก็คือ คาถาจะยาวจะสั้นแค่ไหน กระผม/อาตมภาพสามารถจำได้หมด แล้วท่านบอกแค่ครั้งเดียว "บอกให้จำ ไม่ได้บอกให้จด" สมัยก่อนใครจดคาถาไว้ เมื่อจำขึ้นใจ มั่นใจว่าไม่ลืมแล้ว โบราณท่านให้เคี้ยวกลืนไปเลย ไม่อย่างนั้นแล้วกระดาษที่จดคาถาอาจจะไปตก ไปหล่น ให้คนเหยียบ ให้คนข้าม กลายเป็นการปรามาสคุณพระรัตนตรัยไปอีก