[หยาดฝน]

เมื่อประกอบกลับเข้ามาใหม่ เป็นดิน เป็นน้ำ เป็นลม เป็นไฟ ปั้นขึ้นมา มีหัว หู หน้า ตา อาการ ๓๒ ..เราไปยึดว่า เป็นเราเป็นของเรา

ตอนนี้มันนอนตายอยู่ตรงหน้า ใช่ของเราหรือไม่ ?
ตัวเราเป็นจิต ได้แต่ยืนดู..
เหมือนกับรถยนต์คันหนึ่งที่พังอยู่ต่อหน้า หรือว่าเสื้อผ้าเก่า ๆ ชุดหนึ่งที่หมดสภาพโดนทิ้งอยู่ตรงหน้า

เมื่อธาตุลมขาดไป ธาตุไฟก็ดับลง เมื่อไม่มีธาตุไฟคอยควบคุม ธาตุน้ำก็ล้นเกิน ดันธาตุดินบวม อืด พองขึ้นมา ผ่านเวลาไปก็กลายเป็นเขียว ๆ ช้ำ ๆ ดันจนกระทั่งผิวหนังแตก ปริ น้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนองไหลโทรม ส่งกลิ่นเหม็นไปไกล ๆ

หมู่สัตว์ทั้งหลาย มีหนอน มีแมลง มีนกแร้ง นกกา หมาจิ้งจอก หมาบ้าน เหี้ย ตะกวด มาฉีก มาทึ้ง มาดึงมาลากเอาร่างกายนี้ไปเป็นอาหาร
กลิ่นเหม็นตลบไปไกล ๆ เป็นร้อย ๆ เมตร..ทึ้งเอาอวัยวะภายนอก อวัยวะภายใน เกลื่อนกลาดออกมาเป็นอาหาร หมู่หนอนก็ชอนไชกินในส่วนที่ละเอียดกว่า จนกระทั่งค่อย ๆ เน่า โทรมลงไป เหลือแต่โครงกระดูก