[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งที่อยากจะบอกกล่าวแก่ทุกคนในที่นี้ก็คือว่า การที่ได้เปิดให้จองสมเด็จองค์ปฐมพิมพ์นั่งบัวเสวยสุข ในงานทอดกฐินวัดท่าขนุนนั้น เนื้อที่ได้รับอนุญาตให้สร้างตั้งแต่แรกก็คือ เนื้อทองคำชนวนหล่อพระปางห้ามสมุทร เนื้อเงินชนวนหล่อพระปางห้ามสมุทร เนื้อทองแดงเถื่อนและเนื้อสเตนเลส

การสร้างพระด้วยสเตนเลสนี้ปกติแล้วทำไม่ได้ แต่ว่าท่านอาจารย์เทพ (พระครูปฐมสาธุวัฒน์) เจ้าอาวาสวัดสี่แยกเจริญพร ท่านเพียรพยายามที่จะทำเพื่อถวายครูบาอาจารย์ คือกระผม/อาตมภาพเอง บอกว่าอย่างไรเสียก็ต้องเอาให้สำเร็จ โดยเฉพาะช่วงนี้เป็นโอกาสทอง เพราะว่าภาวะสงครามอย่างหนึ่ง ภาวะที่เชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดอย่างหนึ่ง ทำให้โรงงานต่าง ๆ ไม่มีงานเข้ามาเลย

ดังนั้น...ไม่ว่าพระครูเทพท่านจะไปงี่เง่าอีท่าไหน ทางโรงงานก็ต้องยอมทั้งสิ้น จึงได้ทำแล้วทำอีก ปั๊มแล้วปั๊มอีกจนกว่าที่จะสำเร็จ ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าจะเสร็จสิ้นออกมาเมื่อไร แต่ถ้าตามกำหนดที่พระท่านบอกเอาไว้ ก็คือให้ปลุกเสกในงานเจริญพระกรรมฐาน ๓ วัน ก่อนออกพรรษาของกระผม/อาตมภาพเอง

คราวนี้ในช่วงที่เปิดให้จองนั้น ทางด้านญาติโยมทั้งหลายก็รุมกันจองแบบน่าชื่นใจเป็นอย่างยิ่ง เนื้อทองคำ เนื้อเงิน เนื้อทองแดงเถื่อนหมดลงในระยะเวลาอันรวดเร็ว แล้วที่น่าตายที่สุดก็คือว่า ทางวัดลงทุนไปหนักมาก เมื่อคิดต้นทุนแล้ว เนื้อทองคำ ทางวัดได้กำไรในระดับองค์ละประมาณ ๘,๐๐๐ บาท แต่ว่าบุคคลที่มาบูชาในราคาวัดที่ ๕๐,๐๐๐ บาทนั้น ประกาศจำหน่ายต่อในทันที ๘๕,๐๐๐ บาท...!

ต้องบอกว่าเป็นการปล่อยออกแบบไม่ได้เกรงใจทางวัดเลย ทางวัดกำไรหลักพัน แต่ว่าตนเองเล่นผู้อื่นต่อเสีย ๓๕,๐๐๐ บาท..! แต่ว่าตรงจุดนี้ ก็ต้องบอกว่าเป็นการสมยอมกัน ถ้าหากว่าเป็นภาษิตจีน ก็คือ "จิวยี่ตีอุยกาย" ต่างคนต่างเต็มใจที่จะทำเช่นนั้น คนหนึ่งก็เต็มใจเฆี่ยนตี อีกคนหนึ่งก็เต็มใจเจ็บตัว..!