[เถรี]

เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่าปลัดขิกหลวงปู่เมฆนั้นขลังมากในเรื่องป้องกันสัตว์มีพิษ สมัยนั้นพื้นที่แถวนั้นยังเป็นท้องไร่ท้องนา แม้แต่บ้านที่สร้างอยู่ของพี่ชายอาตมา ก็เกิดจากการไปซื้อท้องร่องสวน ที่เป็นสวนมะพร้าวสวนผลไม้ของพี่น้องอิสลามมา แล้วทำการถมที่เพื่อสร้างบ้าน งูเห่าจึงเยอะมาก..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น วัตถุมงคลของหลวงปู่เมฆ วัดลำกระดาน ซึ่งป้องกันงูเห่าชนิดที่เรียกว่า "เดินเตะปากงูก็ไม่กล้าฉก" จึงเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์มาก ในเมื่อพี่น้องอิสลามเห็นอานุภาพตรงนี้ และประกอบกับว่าไม่ใช่รูปพระในพระพุทธศาสนา ก็เลยไปขอหลวงปู่เมฆกันเป็นว่าเล่น ในซอยที่อาตมภาพอยู่นี่ พูดง่าย ๆ ว่าพี่น้องอิสลามพกวัตถุมงคลหลวงปู่เมฆ วัดลำกระดานกันแทบทุกบ้าน

ส่วนทางด้านกรุงเก่าคือพระนครศรีอยุธยา พี่น้องอิสลามแถวคลองตะเคียน ซึ่งเป็นหมู่บ้านอิสลามเก่าแก่ พกตะกรุดหลวงพ่อเทียม วัดกษัตราธิราชกันทุกบ้านเหมือนกัน ดังนั้น...ในเรื่องของการใช้วัตถุมงคล ต้องบอกว่าบุคคลที่ฉลาด เขาจะเลือกว่าสิ่งใดที่เหมาะสมกับตนเอง

อย่างร้อยตรีนที ทนุวงษ์ หรือที่พวกเราเรียกอย่างคุ้นเคยว่า "ไอ้บัง" พกแก้วมณีรัตนะหลวงพ่อวัดท่าซุง เพราะอย่างอื่นเป็นรูปพระสงฆ์ เป็นรูปพระพุทธ เจ้าบังบอกว่าพกเข้าบ้านไม่ได้ ก็เลือกพกแก้วมณีรัตนะเป็นปกติ เพราะว่าเห็นอานุภาพวัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุง เนื่องจากว่าตนเองเป็นทหารอยู่ แคล้วคลาดปลอดภัยจากการปะทะกับข้าศึกมาหลายต่อหลายครั้ง