[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๓๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ที่หายหน้าหายตาไปเป็นอาทิตย์ ก็เพราะว่ามีงานต่อเนื่องกัน โดยเฉพาะงานที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ แล้วก็งานพุทธาภิเษกตามวัดต่าง ๆ อีกหลายแห่ง

งานที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ เป็นงานที่เลี่ยงไม่ได้ เพราะว่าโดยหน้าที่แล้วก็คือรักษาการรองผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร ซึ่งถ้าหากว่ารักษาการผู้อำนวยการเห็นสมควร ท่านก็ให้ไปแทนแทบทุกงาน

คราวนี้งานที่ผ่านมาของทางวิทยาลัยสงฆ์ก็มีงานทำบุญถวายพระเดชพระคุณพระธรรมคุณาภรณ์ (ไพบูลย์ กตปุญฺโญ ป.ธ.๘) อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ผู้เป็นต้นคิดในการสร้างวิทยาลัยสงฆ์ โดยที่ปณิธานแน่วแน่ของท่านก็คือ "ให้ลูกหลานชาวกาญจนบุรีได้มีที่เรียนใกล้บ้านตัวเอง และลูกหลานคนเมืองกาญจน์ทุกคนควรที่จะจบปริญญาตรี" หลวงพ่อท่านเป็นคนพนมทวน วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีก็เลยไปสร้างที่บ้านเกิดของท่าน

งานต่อไปก็คือการเปิดป้ายวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์อย่างเป็นทางการ เพราะว่าป้ายที่ช่างเขาทำมาให้นั้น เขาคิดว่าใหญ่แล้ว พอขึ้นไปข้างบนก็เหลือแค่ขี้ตายุง..! อาตมาทนดูไม่ได้ก็เลยต้องสั่งทำใหม่ โดยเฉพาะรูปหลวงปู่เปลี่ยน อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี กับรูปหลวงพ่อไพบูลย์ ความสูง ๒.๒๐ เมตร ขึ้นไปข้างบนเหลืออยู่หน่อยเดียว แล้วลองคิดดูว่าความสูงแค่ ๕๐ เซนติเมตรจะเหลือเท่าไร ?

พิธีเปิดป้ายโดยพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ กรรมการมหาเถรสมาคม ประธานหน่วยอบรมประชาชนกลาง เจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร ถัดจากนั้นก็เป็นการหล่อรูปเหมือนของพระเดชพระคุณพระธรรมคุณาภรณ์ (ไพบูลย์ กตปุญฺโญ) แค่ ๓ งานนี้ ถ้าเป็นโยมก็เพี้ยนแล้ว เพราะว่าอาตมาต้องวิ่งทุกที่เลย ทั้งต้อนรับแขก ทั้งถวายไทยธรรม ทั้งเตรียมการเปิดป้าย พอหล่อพระก็วิ่งไปนั่งปรก เสร็จแล้วก็ลงมาจัดการถ่ายรูปหมู่ ตูจะบ้า..!

แค่นี้ยังไม่พอ งานยังน้อยไป รุ่งขึ้นก็เลยมีการประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ระดับเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส ผู้ช่วยเจ้าอาวาส โดยพระเดชพระคุณพระเทพศาสนาภิบาล เจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) สี่งานนี้หมดไป ๒ วัน ยังรู้สึกน้อยไปอีก รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่ง ก็เลยมีการปฐมนิเทศครูพระสอนศีลธรรม ในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรีต่อเข้ามาอีกงาน

งานของครูพระ เดิมเป็นงานของมหาวิทยาลัยแม่ คือ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย คราวนี้ไป ๆ มา ๆ เพื่อความโปร่งใส ก็เลยแบ่งงบประมาณให้แต่ละพื้นที่ไปดำเนินการเอง โดยเฉพาะจังหวัดที่มีวิทยาลัยสงฆ์ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เลยกลายเป็นงานของวิทยาลัยสงฆ์โดยตรงอีก สรุปก็คือ ๓ วัน โดนไป ๕ งาน เป็นงานที่ต้องรับผิดชอบ หนีไม่ได้ทั้งนั้น