[สุธรรม]

ถาม : วิธีปิดการรู้เห็น กับวิธีการใช้งานทิพจักขุญาณตามที่ต้องการ แบบเหมือนมีปุ่มเปิดปิด ต้องทำอย่างไร ?

แม้จะพยายามมีอุเบกขาให้มาก แต่บางทีเห็นแล้วสงสาร เลยเข้าไปช่วยนิด ๆ กลายเป็นทำให้เขาหนักขึ้น ดิ่งลงกว่าที่เป็นอีก เพราะตัวเองเคยเป็นมาก่อนทำให้รับทราบเข้าใจทันที ว่าทำไมจิตบางดวงถึงวนเวียนทรมานไม่ไปเกิดเป็นพันปี ทำไมถึงลงนรกลงอบายภูมิกัน ที่ประสบพอรู้ถึงจิตตัวเองมากเท่าไร กลายเป็นยิ่งรู้เรื่องชาวบ้านเพิ่มขึ้น แล้วยิ่งทำไม่สนใจยิ่งรู้เห็น แต่พอจำเป็นจะใช้งานกลับทำยากมากอีก

อาการที่มีคนแนะนำหรือเตือน แล้วโทสะขึ้น บางครั้งเพียงเห็นหรือได้ยินไม่กี่ประโยค ปรุงแต่งคิดไปไกลแสนไกล เป็นเรื่องเป็นราว เป็นรันทด หลายครั้งขาดสติส่งเป็นแรงกระทบต่อเนื่องกันไป จากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่ง วัดจะระเบิด ที่สงสัยถ้าเป็นกรณีกำลังสมาธิมาเสริมกำลังกิเลสจะแตกต่างออกไปหรือไม่ ส่วนตัวเองเคยเป็นและเห็นเพื่อนเป็น คุยเล่นกันดี ๆ แต่พอพูดออกแนวอีกฝ่ายคิดว่าไปสอนเขา นิดเดียว โทสะขึ้น หรือจะออกมาแนวต้องหลวงพ่อเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์มาสอนสั่ง มาพูด คนอื่นอย่าสะเออะเป็นอันขาด เพียงนิดเดียวก็ไม่ได้ กรณีนี้เป็นกำลังสมาธิมาเสริมทิฐิมานะจากเดิมหรือไม่ ซึ่งส่วนตัวเองมาประเมินแล้วเป็นผลเสียมาก

อีกกรณีครูบาอาจารย์สอนและสั่ง แต่ออกแนวเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แนวตักน้ำรดหัวตอ จะเป็นทั้งกรรมส่วนตัวที่มาปิดบังทำให้ไม่รู้หรือเป็นทิฐิมานะที่ไม่ยอมลงให้ครูบาอาจารย์อย่างแท้จริง อาการแตกต่างจากกรณีที่ระบุคำถามข้างบนซึ่งไปทางโทสะ

ถ้าใช้ทิพจักขุญาณให้รู้ แล้วเจอแบบมืดสนิท จอดำมาเลย ออกแนวมืดสนิทแบบนี้เป็นลักษณะเจ้ากรรมนายเวรปิดหรือไม่ยอมอโหสิกรรมหรือไม่ เช่นจะดูรถยนต์สูญหายไป ?
ตอบ : ชั้นต่ำก็เลิกเข้าสมาธิ ชั้นสูงก็วางอุเบกขาในอุเบกขา อย่าเสือกยุ่งกับเรื่องของคนอื่นก็จบแล้ว..!