ชื่อกระทู้: จดหมาย...จากใจจริง
ดูแบบคำตอบเดียว
  #36  
เก่า 16-10-2009, 20:01
โยคียุ้ย โยคียุ้ย is offline
สมาชิก - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Feb 2009
ข้อความ: 70
ได้ให้อนุโมทนา: 12,159
ได้รับอนุโมทนา 6,362 ครั้ง ใน 102 โพสต์
โยคียุ้ย is on a distinguished road
Smile จดหมายพระอาจารย์_๓๔


...........
บันทึกคุณครูหญิง
จม.ฉบับที่ ๔๗ ( ๒ พ.ย. ๓๓ )
*** ..ของแบบนี้พูดง่ายแต่ทำยาก
..ต้องอาศัยปัญญาพิจารณา
..และการฝึกฝนเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
..แต่ถ้าทำได้ก็คุ้มเหลือเกินเพราะเราจะมีที่พึ่งที่ดีที่สุด
..จดจำและปฏิบัติตามเสมอมา ***
_______________________________________

วัดท่าซุง

๑๖ กรกฎาคม ๒๕๓๓
น้องหญิงจ๊ะ…

ขอบคุณมากจ้ะที่แฮ็ปปี้เบิร์ธเดย์ไปให้ ความจริงหลวงพี่ลืมวันเกิดของตัวเอง แต่บรรดาญาติโยมทั้งหลายเขาไม่ยอมลืม เขาปรึกษาจะจัดงานวันเกิดกันใหญ่โต แต่หลวงพี่เป็นคนลืมตัวง่าย ขืนให้คนมาจัดงานมายกย่อง รับรองว่าต้องหลงติดลาภยศสรรญเสริญแน่ เลยปฏิเสธไม่ให้มีงานวันเกิด ถึงกระนั้นก็ตาม ยังมีคนไปช่วยให้วันธรรมดาวันหนึ่ง มีสีสันเพิ่มขึ้นไม่น้อยเลย เป็นความดีของเขาทุกคนเลยจ้ะ

เรื่องไหลตายต้องขออภัยน้องหญิงด้วย ที่หลวงพี่ตอบไปคราวก่อนเป็นกฎของกรรมล้วน ๆ แถมอธิบายเป็นตุเป็นตะไปเลย ซึ่งบางที เรื่องแบบนี้ก็สุดที่คนจะยอมรับได้ และคนที่รู้เรื่องแบบนี้จริง ๆ จะมีสักกี่คน ถ้าเอาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ หลวงพี่ขออธิบายว่า อยู่ ๆ กล้ามเนื้อหัวใจและหลอดเลือดก็เกิดอาการเครียดขึ้น พอหดตัวแล้วไม่ยอมคลาย จึงเกิดภาวะเลือดเลี้ยงหัวใจและสมองไม่พอ ทำให้หมดสติและหมดลมในที่สุด พอหมดลมหายใจ กล้ามเนื้อหัวใจและหลอดเลือดก็คลายเป็นปกติ..

ที่ว่ามานี้หญิงอย่าถือเป็นบรรทัดฐานนะจ๊ะ เพราะถ้าเชื่อและนำไปอธิบายกับคนอื่น ก็จะเกิดการโต้แย้งกันเปล่า ๆ และความรู้ของหลวงพี่ก็เป็นความรู้แบบ “ผีบอก” หาเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้เอาเลย จัดเป็น “กรรมวิสัย” ที่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้ คือกฎของกรรมเป็นไปได้ทุกอย่าง แต่กฎของวิทยาศาสตร์ มันไม่น่าจะเป็นไปได้...

ลูก ๆ ทุกคนสบายดีจ้ะ หญิงอย่าคิดถึงขนาดว่าหลวงพี่ทราบอนาคตของเขาเลยนะจ๊ะ มันจะเก่งเกินไป เอาเป็นว่าในปัจจุบัน ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้น และหลวงพี่ต้องเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเขา คือ พอหมดทางจริง ๆ ก็ยังมีกำแพงให้เขาพิง เพื่อต่อสู้กับชีวิตต่อไป หลวงพี่เป็นกำแพงนั้น เป็นที่พึ่ง-ที่ปรึกษาของพวกเขา จนเขาเรียกพ่อไปเลย ก็เท่านี้เอง จบแล้วจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก

ป.ล. ขอให้คุณพ่อและทุกคนสบายดีนะจ๊ะ

..........................................................
วัดท่าซุง
๒ พฤศจิกายน ๒๕๓๓

น้องหญิงจ๊ะ...

หวังว่าจ.ม.ฉบับนี้คงไม่มาถึงหญิงพร้อมน้ำท่วมนะจ๊ะ ทางวัดหลวงพี่หมดฝนแล้ว ตอนนี้เริ่มหนาวแล้วจ้ะ ระยะนี้กรรมเก่าตามทวงคนรอบกายหลวงพี่เป็นการใหญ่ เริ่มจากแม่ถูกรถชนขาหัก สะโพกหลุด เชิงกรานแตก ตอนนี้กำลังหัดเดิน ถัดมาแม่คนที่สองเข้าโรงพยาบาล ๒ หน เพราะเป็นนิ่วในไต ปัสสาวะไม่ออก ต้องวางยาสลบ ให้หมอเกี่ยว (ไม่ใช่ผ่า) ออกให้ รายต่อไปคุณยาย (แม่ของแม่คนที่สอง) ถูกรถชนกระดูกเชิงกรานหัก จนบัดนี้เกือบเดือนครึ่งที่นอนซมกับเตียง ได้ยินว่าก้นเริ่มเป็นแผลเปื่อยแล้ว รายล่าสุดพ่อของเพื่อนที่แสนดี เป็นโรคหัวใจวูบไปเฉย ๆ หลวงพี่เพิ่งไปเผามา

จากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น หากเราเชื่อกฎของกรรมว่าใครทำอะไรย่อมได้อย่างนั้น และเห็นความเจ็บความตายเป็นธรรมดา เกิดมาต้องพบกับมันแน่ ๆ ถ้าแบบนี้เราก็จะไม่สะเทือนใจเลย แม้แต่จะเกิดกับคนที่เรารักหรือตัวเราเองก็ตาม ของแบบนี้พูดง่าย แต่ทำยาก ต้องอาศัยปัญญาพิจารณา และการฝึกฝนเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน แต่ถ้าทำได้ก็คุ้มเหลือเกิน เพราะเราจะมีที่พึ่งที่ดีที่สุดเลยจ้ะ...

ดูเหมือนปากกาใกล้หมึกหมด หลวงพี่ไม่ได้ไปเที่ยวเชียงใหม่กับหลวงพ่อ...(หมดจริง ๆ นะแหละ) เพราะติดงานศพพ่อเพื่อน แต่ช่วยทำบุญกฐินวัดต่าง ๆ ทั่วประเทศไป ๒๘ วัด ขอให้หญิงโมทนาบุญกับหลวงพี่นะจ๊ะ ขอให้หญิงพบแต่สิ่งที่ดี ๆ ตลอดชีวิตนี้

จากใจจริง
พระเล็ก

ป.ล. ฝากความคิดถึงคุณพ่อด้วยจ้ะ
รูป
ชนิดของไฟล์: jpg 046.jpg (95.5 KB, 16 views)
ชนิดของไฟล์: jpg 047.jpg (81.0 KB, 20 views)

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 25-12-2009 เมื่อ 08:48
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 65 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา