ถ้าท่านทั้งหลายอยู่ในฐานะของกระผม/อาตมภาพ กล้าหรือไม่ที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง ? จากสุดยอดเลยแล้วลงมาที่ศูนย์ เริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ เราวัดกันตรงนี้ก็พอ แล้วก็อย่าคิดอีกว่า กระผม/ดิฉันไม่ใช่หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน..!
มีผู้รู้ท่านบอกเอาไว้ชัดเจนมากว่า
แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม.......จงยอมเป็นเพียงดอกลดาขาว เป็นราชินีดอกไม้ไม่ได้ ก็เป็นดอกมะลิ
แม้มิได้เป็นจันทร์อันสกาว..........จงเป็นดาวดวงสว่างกระจ่างตา
แม้มิได้เป็นหงส์ที่ทรงศักดิ์.........ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา เป็นพญาหงส์ไม่ได้ ก็เป็นนกแก้วจ้อไปทุกวัน
แม้มิได้เป็นสมุทรสุดสายตา.........จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น เป็นมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่ไม่ได้ อย่างน้อย ๆ ก็เป็นสายน้ำเล็ก ๆ เป็นให้ได้ก็แล้วกัน
แม้มิได้เป็นภูผาหิมาลัย..............จงเป็นจอมปลวกใหญ่ที่แลเห็น ท่านต้องเปรียบเทียบนะครับว่าปลวกนั้นตัวเล็กแค่ไหน กว่าที่จะสร้างรังสูงท่วมหัวเราได้ ต้องใช้ความเพียรพยายามเท่าไร ?
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ...........จงเป็นวันแรมแจ่มมิจาง
แม้มิได้เป็นต้นสนระหง................จงเป็นพงอ้อสะบัดมิขัดขวาง
แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง...............จงเป็นนางที่มิใช่ไร้ความดี
การจะเป็นสิ่งใดนั้นไม่แปลก..........แต่ผิดแผกที่ดูงามตามวิถี
ขอแต่เพียงเราเป็นให้เด่นดี............ในสิ่งที่ตนเป็นเช่นนั้นเทอญ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 11-05-2022 เมื่อ 13:53
|