[เถรี]

ในระหว่างนั้นกระผม/อาตมภาพก็ท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่าง ๆ ปรากฏว่าไปเจอหลวงปู่อินสม สุวีโร กำลังเข้ากรรมฐาน รักษากำลังของตัวเองอยู่เหมือนกัน ก็เลยชวนกันไปเฮฮา พาหลวงปู่ท่านไปเสียคนหรือเปล่า ? เปล่านะ..หลวงปู่ท่านพาไปเอง บอกว่าไปกราบพระสำคัญกันองค์หนึ่ง ปรากฏว่าไปถึงแล้วจำท่านไม่ได้ เพราะว่าสวยเป็นพิเศษ ต้องใช้คำว่า "หล่อสุด ๆ" จนกระทั่งท่านเอ่ยปากถึงได้รู้ว่าคือหลวงปู่ฟู วัดบางสมัคร ที่เพิ่งจะมรณภาพไปไม่กี่วัน

หลวงปู่ฟู วัดบางสมัครนั้น ตอนช่วงที่มีงานปลุกเสกวัตถุมงคลร่วมกัน เป็นพระที่อาตมภาพอยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก เพราะไม่ว่าพระหรือว่าพรหม เทวดา ครูบาอาจารย์ บอกให้ทำอย่างไร ท่านรู้หมด ถึงเวลานั่งลง ถ้าหากว่าพระท่านบอกว่า "เต็มแล้ว..พอแล้ว" ลืมตาขึ้นมาก็จะมองหน้ากันพอดี เพราะว่าเป็นคำสั่งเดียวกัน บางทีท่านก็พยักหน้าให้ "เต็มแล้ว..ไปเถอะ" ปล่อยให้ท่านอื่นเขานั่งกันต่อไป สองคนปู่หลานก็ออกมาข้างนอก ให้เจ้าภาพเขาประเคนไทยธรรม รับแล้วก็กลับกันเลย

น่าเสียดายว่าหลวงปู่ท่านมรณภาพไปแล้ว แต่ว่าช่วงจังหวะที่ท่านมรณภาพ ก็น่าจะเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของประเทศไทย จากหนักให้เป็นเบาขึ้นมาบ้าง

ตรงส่วนนี้ก็ต้องบอกว่า บางทีพระท่านเองถึงอายุขัย ก็ยังหาจังหวะไปเพื่อสละตนเอง เป็นการตัดเคราะห์ใหญ่ของประเทศชาติไปในตัว ซึ่งในส่วนนี้พระเถระที่มีความรู้พิเศษมักจะทำกันเป็นประจำ ก็คือไหน ๆ จะมรณภาพแล้ว ก็ขอทิ้งประโยชน์ครั้งสุดท้ายเอาไว้ให้ชาวโลกบ้าง

เพราะฉะนั้น...ต้องบอกว่าประเทศไทยของเราโชคดีมาก อยู่ในภูมิประเทศที่เหมาะสม แล้วขณะเดียวกัน มีพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อถึงเวลา ท่านเองก็สร้างประโยชน์ให้กับเรามาก เวลาอยู่ พรหม เทวดา ท่านก็ช่วยสงเคราะห์ เวลาไปก็ยังเป็นการตัดเคราะห์ตัดกรรมให้กับประเทศชาติอีกด้วย

แต่ว่าในส่วนหนึ่งก็คือ เราเองจะต้องสร้างความดี ให้เพียงพอกับการที่ท่านจะสงเคราะห์ด้วย ความดีตรงจุดนี้ ถ้าใครตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติเพื่อมรรคผลนิพพาน โดยเฉพาะตั้งแต่ความเป็นพระโสดาบันขึ้นไป พรหม เทวดา ท่านจะสงเคราะห์เป็นพิเศษ