[เถรี]

เพราะฉะนั้น...พวกท่านทั้งหลายจะเห็นว่าวัดท่าขนุนเรามีสัญญาณกันขโมย ถ้าเสียงดังเมื่อไร ตรงนั้นจะกลายเป็นจุดสนใจ แล้วเขาก็จะทุจริตไม่ได้ เมื่อเราเดินอยู่ นอกจากไม่ง่วงแล้ว ถ้าหากว่ามีใครที่คิดจะทุจริต อย่างน้อยก็ยังได้เห็นว่ามีพระเดินอยู่ เขาก็จะไม่กล้าลงมือ

เรื่องของการหลับตาแล้วได้ของแถมมามาก สมัยที่กระผม/อาตมภาพเข้าเวรอยู่ชายแดน อันตรายมาก เพราะว่าช่วงนั้นเรายังรบกับเขมรแดงของเฮง สัมริน ซึ่งมีทหารญวนคอยช่วยเหลืออยู่ แล้วทหารญวนจะมีหน่วยกล้าตายที่เรียกว่า แซปเปอร์ บุกเข้ามาเชือดยามทิ้งเป็นปกติ..!!

มีอยู่คืนหนึ่งกระผมเจอเวรดึก ก็คือตี ๒ ปรากฏว่าสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนตี ๓ เพราะว่าเป็นเวลากรรมฐาน นั่งงง ๆ ว่า นี่กูไม่ได้เข้าเวรนี่หว่า..? ก็เลยเรียกเพื่อน รู้ว่าก่อนหน้านี้เป็นเวรของเขา ถามว่า "ทำไมไม่เรียกกูวะ ?" เพื่อนบอกว่า "กูเรียกแล้ว..มึงก็ลุกขึ้นมาแล้วด้วย บอกให้กูไปนอนได้เลย"

เชื่อไหมว่าผมไม่มีความจำส่วนนั้นอยู่ในสมองเลย..? น่าจะประมาณว่าละเมอ หรือที่โบราณเรียกว่า "ไหล" ก็คือหลับไหล ไหลก็คือทำอะไรได้ทั้ง ๆ ที่หลับอยู่ บางคนลุกขึ้นมา หุงข้าว ต้มแกง ตักน้ำใส่ตุ่มเรียบร้อยทั้งบ้านแล้วไปนอนต่อก็มี ตื่นขึ้นมาถามคนอื่นว่าใครเป็นคนทำ..!??

เจ้ากรรมเถอะ...ผู้กองได้ยินเสียงพอดี เพื่อนก็เลยซวยตามผม เพราะว่าผู้กองท่านให้ทั้ง ๒ คนวิ่งแข่งกันขึ้นเนินแล้วก็วิ่งกลับมา ๕๐ รอบ ไอ้เนินนั่นก็คือเนินที่เราต้องอยู่เวร แล้วก็ยังโชคดีที่ว่าไม่มีแซปเปอร์หลุดเข้ามา ไม่อย่างนั้นเพื่อนฝูงอาจจะได้ตายกันอีกมาก..!