[เถรี]

พวกเรากราบสักการะและกราบลาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ลงมาขึ้นรถยนต์ท่ามกลางสายฝน ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ว่าขึ้นรถยนต์เมื่อไร ฝนก็จะตกหนัก แล้วก็จะปล่อยให้พวกเราได้สบายในตอนที่ไปชมสถานที่ต่าง ๆ

ซึ่งทางด้านโชเฟอร์ได้พาพวกเรามายังสถานีรถกระเช้าลอยฟ้า เพื่อชมเมืองสิกขิมว่ามีทิวทัศน์เป็นอย่างไร กระผม/อาตมภาพยังนึกอยู่ในใจว่า "อีหนูเอ๊ย...จะจัดให้หลวงพ่อไหวไหมนี่ ?" แต่ปรากฏว่า "เจ้าแม่น้ำพริกสละ" เธอทำได้จริง ๆ

เมื่อพวกเราขึ้นรถกระเช้าลอยฟ้าไป ปรากฏว่าฟ้าเปิด ฝนก็ไม่มี ทำให้สามารถถ่ายภาพที่สวยงามประทับใจของเมืองกังต็อกในมุมสูงได้ แต่ว่ารถกระเช้านี้ เมื่อเราลงไปจนสุดทางแล้ว ก็ต้องนั่งกลับขึ้นมา ปรากฏว่าขาลงนั้นประทับใจสุด ๆ ส่วนขาขึ้นนั้นทัศนวิสัยปิด ไม่มีอะไรเหลือให้ดูเลย..!

ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า เรื่องของเทวานุภาพนั้น ท่านสามารถที่จะทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้น ก่อน หลัง เร็ว ช้า หรือว่า ไปซ้าย ไปขวา ไปบน ไปล่าง ได้เท่านั้น ไม่สามารถที่จะทำให้หยุดไปได้เลยทีเดียว พวกเราจึงเกิดความประทับใจอย่างสุด ๆ

โดยเฉพาะคุณเอ (ฉัตตริน เพียรธรรม) ซึ่งเป็นหัวหน้าคณะทัวร์ที่ทางด้านเอ็นซีทัวร์จัดสรรมาให้โดยเฉพาะในครั้งนี้ ถึงกับออกปากว่าเป็นเหตุการณ์ที่มหัศจรรย์ได้เลยทีเดียว

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินเท้ากลับมายังโรงแรมที่พัก รอจนกระทั่งรับการจัดสรรกระเป๋าและห้องพักเรียบร้อยแล้ว ได้รับการบอกเล่าโปรแกรมของวันนี้ พวกเรารับทราบ จากนั้นก็เข้าสู่ที่พักกัน แต่ก็ไม่ก่อนที่หลายท่านซึ่งปกติแล้วรับประทานอาหารเย็น จะแวะเข้าไปยังร้านกาแฟของทางด้านโรงแรม แล้วก็สั่งขนมเค้กที่หมายตาเอาไว้ ถือเดินยิ้มกริ่มกลับห้องไปตาม ๆ กัน

กระผม/อาตมภาพนั้น แค่แวะเข้าไปดูสิ่งของต่าง ๆ ที่อยู่ในร้านขายของที่ระลึกของทางโรงแรม ต้องบอกว่าทางโรงแรม The Fern แห่งนี้นั้น แทบจะจัดสรรทุกอย่างครบวงจรด้วยความรู้ใจนักท่องเที่ยวทีเดียว เพียงแต่ว่าของที่ระลึก ไม่ได้มีหลากหลายมากมายเท่านั้นเอง

วันนี้พวกเราจะเดินทางไปตามโปรแกรมที่ทางเอ็นซีทัวร์ พยายามจัดสรรให้พวกเราทดแทนการไปเมืองลาชุง ซึ่งเป็นเมืองแห่งดอกไม้ในฤดูร้อน ที่โดนหินถล่มทับทาง จนป่านนี้ก็ยังเอาออกไม่หมด โปรแกรมทั้งหลายเหล่านี้อาจจะมีเสริมขึ้นมามากกว่าที่พวกเราคิด ขอให้พระภิกษุสามเณรของเรา และญาติโยมทั้งหลายได้ติดตามในตอนต่อไป


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)