ความจริงแล้วพระหยกองค์นี้เขาจะเอาไปถวายวัดวังก์วิเวการาม ของหลวงพ่ออุตตมะ เจตนาของผู้สร้างก็คือ ถวายไว้เป็นพระที่รักษาประเทศไทยทั้ง ๔ ทิศ ทางทิศตะวันตกเขาตั้งใจไปถวายไว้ที่วัดหลวงพ่ออุตตมะ แต่พอมาถึงวัดท่าขนุน อยู่ ๆ ก็เลี้ยวเข้ามาเฉยเลย สอบถามไปสอบถามมา เจอสังขารหลวงปู่สายมรณภาพแล้วไม่เน่าด้วย เขาจึงตัดสินใจถวายไว้ที่วัดท่าขนุน
ทางทิศใต้อาตมาลงไปเจอแล้ว อยู่ที่วัดตุยง (วัดมุจลินทวาปีวิหาร) ของหลวงปู่ดำ อ.หนองจิก จ.ปัตตานี แต่ของทางเหนือกับอีสานไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน เพราะยังไม่เจอ
แต่พระหยกองค์ของวัดท่าขนุนใหญ่กว่าเป็นครึ่งเลย องค์อื่นเขาแกะเป็นพระพุทธรูปสมัยเชียงแสน หน้าตักอยู่ที่ ๑๕ - ๑๖ นิ้วเท่านั้น ส่วนของท่าขนุนหน้าตัก ๓๐ นิ้ว แล้วนึกดูว่าฐานต้องใหญ่เท่าไร ? ตอนนี้ก็ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งของวัด ก็เลยอัญเชิญท่านตั้งเอาไว้ให้คนกราบไหว้ในศาลเจ้าที่
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-11-2012 เมื่อ 14:42
|