[เถรี]

ไปพักโรงแรมที่อยู่นอกเมือง ค่อนข้างจะเงียบ สิ่งที่ชอบใจของโรงแรมนี้ก็คือมีโมเดลรูปจามรี มีทั้งแบบขนสีขาว ขนสีดำ ตั้งโชว์อยู่ เข้าไปถามเขาว่าราคาเท่าไร เขาบอกว่าไม่ขาย เป็นของโชว์ แต่ถ้าจะซื้อ ร้านฝั่งตรงข้ามเขามีขาย

หลังจากที่เข้าห้องพัก อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย อาตมาก็ออกเดิน ทั้ง ๆ ที่อากาศไม่ชวนให้เดิน อันดับแรกหนาวและลมแรงมาก อันดับที่สองพื้นที่สูง เดินแล้วเหนื่อยง่าย เดินตลอดถนนเลย เขาบอกฝั่งตรงข้ามมี ก็เดินจนตลอดสาย ไม่เห็นมี มีแต่พวกห้างสรรพสินค้า พวกภัตตาคาร เดินย้อนกลับมาอีกฝั่งหนึ่งก็ไม่มี ถึงได้เห็นว่าบางคนเช่าร้านไว้หลายแห่ง พอเราเดินไปดูฝั่งโน้นเขาก็วิ่งเข้ามาเตรียมขายของให้เรา พอเราเดินกลับมาฝั่งนี้ เขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์วิ่งข้ามมาเตรียมขายของให้เรา สรุปแล้วคนเดียวมีหลายร้าน

เดินจนกระทั่งสุดถนน เพิ่งจะรู้ว่าเขาคงบอกปัดเราเฉย ๆ ประมาณว่าไม่อยากจะขาย กว่าที่อาตมาจะกลับมา ทางด้านนี้พวกกินข้าวเย็นเขาก็นั่งเฝ้าโต๊ะกัน โดยเฉพาะน้องตุ๊กตา (มาลีรัตน์ นาคทอง) นั่งเฝ้าจาน รู้สึกจะเป็นลักษณะเหมือนกับต้มยำปลาบ้านเรา ชามเกือบเท่ากาละมัง ไปเมืองจีนนี่ต้องทำใจเลยนะ แต่ละชามใหญ่จริง ๆ อาตมาเห็นว่าตัวเองไม่มีส่วนร่วมกับเขาด้วย เดินมองดูเขารอบหนึ่งก็กลับขึ้นที่พักดีกว่า เก็บแรงเอาไว้ ไม่รู้พรุ่งนี้เขาจะพาเราไปต่อที่ไหน