[เถรี]

ปกติอย่างนี้ ถ้าหากว่าอยู่ในส่วนของนักธรรม ก็คือพระภิกษุสามเณรสอบ กระผม/อาตมภาพให้ ๕๐ คะแนน ก็คือตก เพราะว่านักธรรมนี้ ถ้าจะผ่านต้องสอบได้ ๗๐ คะแนนขึ้นไป แต่ปรากฏว่าพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี รองเจ้าคณะภาค ๑๔ บอกว่า "ไม่ได้ครับ ธรรมศึกษานี่เขาอะลุ้มอล่วยมากกว่านักธรรม ๕๐ คะแนนก็ถือว่าผ่านแล้ว"

กระผม/อาตมภาพก็เลยต้องแก้ไขใหม่ ก็คือขีดฆ่า ๕๐ คะแนนแล้วก็ลงไป ๓๐ คะแนน..! พร้อมกับเซ็นชื่อรับรองว่าเป็นคนแก้เอง แล้วก็ไปเจอแบบนั้นอีก ๑ ราย น่าจะเป็นเพื่อนกัน ก็คือคนแรกที่เจออยู่กลาง ๆ ปึก คนสุดท้ายที่เจอไปอยู่ท้ายปึก เขียนเหมือนกัน เพียงแต่เป็นนิยายคนละเรื่อง..!

แล้วก็เจอเด็กที่อยากจะสอบได้ มีความพยายามสูงมาก มีอยู่หลายรายที่ใช้วิธีเขียนคำหนึ่งแล้วก็เว้นวรรคประมาณ ๑ เซนติเมตร ๒ เซนติเมตร แล้วเขียนอีกคำหนึ่ง เพื่อที่จะให้ครบหน้ากระดาษตามที่สนามหลวงกำหนด อย่างเช่นว่าต้องให้ได้ ๓ หน้าครึ่ง

อีกรายหนึ่งใช้วิธีเขียนเกินครึ่งบรรทัดไปหน่อยหนึ่ง แล้วก็เริ่มต้นบรรทัดใหม่ ทุกบรรทัดจะเป็นอย่างนั้น ก็คือเว้นไปเกือบครึ่งบรรทัด ก็เพื่อที่จะให้ได้จำนวนหน้าตามที่ทางสนามหลวงกำหนดไว้..!

เรื่องพวกนี้ กระผม/อาตมภาพไม่ได้ใส่ใจในวิธีการ แต่สนใจแค่รูปแบบและเนื้อหา แม้ว่าจะเป็นระดับธรรมศึกษาชั้นโทก็จริง แต่ว่าเด็กหลายคนเชื่อมความไม่เป็น คือไม่สามารถที่จะอธิบายเนื้อหากระทู้ตั้งแล้วดึงมาเชื่อมกับกระทู้รับให้กลมกลืนกันได้

ไม่สามารถอธิบายกระทู้รับที่ ๑ แล้วดึงไปเชื่อมกับกระทู้รับที่ ๒ ให้กลมกลืนกันได้

ไม่สามารถอธิบายกระทู้รับที่ ๑ ที่ ๒ แล้วสรุปเนื้อหาให้เข้ากับกระทู้ตั้งได้