[เถรี]

ดังนั้น...ตรงส่วนนี้ญาติโยมทั้งหลายโปรดเข้าใจว่า ในเรื่องของการทำบุญไม่ใช่ของไม่ดี เป็นของดี แต่อานิสงส์ส่วนใหญ่แล้ว ไปแค่กามาวจรสวรรค์ ยกเว้นว่าเราทำจนเคยชิน ทำจนเป็นฌาน เราถึงจะไปพรหมได้ หรือว่าถ้ารู้จักอุเบกขา ทำในลักษณะที่รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ถ้าอย่างนั้น เราถึงจะไปพระนิพพานได้

ในเรื่องพวกนี้ ถ้าเราแนะนำแต่เฉพาะเบื้องต้น โอกาสที่จะทำให้คนหลงยึดติด หลุดพ้นได้ช้าลงจะมีมากขึ้น ตรงจุดนี้เราไม่ได้ตำหนิธรรมกาย เพราะว่าใครเห็นว่าอะไรดีก็ย่อมทำตามนั้น กำลังใจของเขายังไม่เพียงพอ เขาก็จะแนะนำได้แค่กำลังใจของตนเอง ท่านใดที่กำลังใจสูง เมื่ออยู่ไป ๆ รู้สึกไม่ชอบมาพากล เขาก็จะถอนออกมาเอง เหมือนกับคนเข้าร้านอาหาร เมื่อถึงเวลากินแล้วไม่ถูกปาก ไม่ถูกใจก็ไปหาร้านใหม่เอง เป็นต้น