"ก่อนหน้านี้ งานสลักไม้คิดว่าของบ้านถวายน่าจะสุดยอดที่สุด ปรากฏว่าบ้านถวายยังสู้ไม่ได้ ผลงานบางชิ้นใหญ่เท่าข้างฝา ด้านหนึ่งเป็นพระราชนิพนธ์เรื่องสังข์ทอง อีกด้านหนึ่งเป็นป่าหิมพานต์ แล้วสามารถใช้พื้นที่ร่วมกัน อย่างด้านนี้ตัวปราสาทราชมณเฑียร สำหรับเจ้าพระยามหากษัตริย์ อีกด้านกลายเป็นวิมาน เป็นที่อยู่ของพรหม ของเทวดา งานชิ้นเดียวกัน หันหลังชนกัน เจาะทะลุ ใช้พื้นที่ร่วมกันได้ แกะแบบกึ่งลอยตัว ก็คือตรงส่วนไหนที่ทะลุไปถึงอีกฝั่งหนึ่งได้ก็ทะลุไปเลย ส่วนไหนที่ใช้งานร่วมกันได้ก็ทำทั้งสองฝั่ง ต่างคนต่างเป็นชิ้นงานของตัวเอง แต่ว่าอยู่ในพื้นที่เดียวกัน
ไปอยู่ที่นั่น เข้าไปสักประมาณ ๑๑ โมง เพราะว่าฉันเพลก่อนเวลา ออกมาตอนบ่ายสามโมงกว่า ยังชื่นชมไม่ทั่วเลย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 10-03-2020 เมื่อ 03:13
|