[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปร่วมทำวัตรเช้าที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ร่วมกับบรรดาพระภิกษุสามเณร ผู้เข้ารับการอบรมบาลีก่อนสอบประจำปี ๒๕๖๗ โดยมีท่านเจ้าคุณอาจารย์พระศรีวิสุทธิวงศ์, ป.ธ.๙ ดร. (สุวิทย์ ปวิชฺชญฺญู) หรือที่ผู้คุ้นเคยเรียกกันติดปากว่า ท่านเจ้าคุณอาจารย์สุวิทย์ เป็นผู้นำในการทำวัตรทุกเช้า

ยกเว้นว่ามีพระเถระอย่างพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ หรือว่าพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ.๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ มาร่วมงาน ก็ถวายให้ท่านผู้เป็นพระเถระได้นำในการทำวัตรเช้าแทน

หลังจากที่ร่วมฉันภัตตาหารเช้ากับทุกคนแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวเดินทางกลับไปยังวัดอุทยาน เพื่อเตรียมตัวในการเดินทางไปยังเมืองซาปา ประเทศเวียดนามต่อไป

สำหรับวันนี้มีหลายเรื่องที่อยากจะกล่าวถึงก็คือ หลังจากที่ติดตามข่าวสารบ้านเมืองแล้ว พบข่าวคุณหมอหญิงรายหนึ่งโดนฝรั่งเตะหลัง เพราะว่าไปนั่งพักที่บันไดบังกะโลริมทะเล เมื่อต่อว่า ก็ยังโดนอีกฝ่ายหนึ่งพร้อมกับภรรยาคนไทยด่าเอาอีกด้วย..!

เรื่องนี้กระผม/อาตมภาพเองเอามากล่าวถึงเพราะอะไร ? ก็เพราะว่าเป็นห่วงเพื่อนพระภิกษุสามเณรที่เดินทางไปต่างประเทศ โดยเฉพาะยุโรปและอเมริกา เนื่องเพราะว่าตัวของกระผม/อาตมภาพนั้นโดนมาด้วยตนเองแล้ว ก็คือเมื่อคณะของเราจอดรถอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง แล้วลงจากรถมา เพื่อรอความพร้อมก่อนที่จะเข้าชมสถานที่นั้น

ปรากฏว่ามีชายชราผู้หนึ่งซึ่งอาศัยอยู่ในบริเวณนั้น ถือไม้เท้ามาด่า ขับไล่พวกเราให้ไปให้พ้นจากที่นั้น เมื่อเห็นพวกเรายืนเฉย ๆ ก็เงื้อไม้เท้าทำท่าจะตี จนต้องบอกกล่าวกันว่า "ถอยออกมาหน่อย จะได้ไม่ต้องไปลำบากใจคนอื่นเขา"

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่ามีกระแสในการเกลียดชังคนเอเชีย หรือว่าคนผิวสี กระผม/อาตมภาพพยายามที่จะสอบถามแล้วได้ความว่า คนผิวสีที่มาจากแอฟริกาก็ดี คนผิวสีที่มาจากเอเชียก็ดี เข้าไปทำมาหากินในยุโรปและอเมริกาเป็นจำนวนมาก แล้วมีความขยันขันแข็งมากกว่าเจ้าของพื้นที่ จึงทำให้ได้รับเงินเดือนและเงินรางวัลมากกว่าเจ้าของพื้นที่ ซึ่งทำงานแบบซังกะตาย คำว่า "ทำงานแบบซังกะตาย" นั้นก็คือ บางคนนั้นทำงานเพื่อให้ได้ชั่วโมง ไม่ได้ทำให้ได้งาน