[เถรี]

"พอรุ่งขึ้นก็ไปอีก ๒ งาน ไปงานออกนิโรธกรรมของครูบาวิฑูรย์ ก็เป็นเรื่องแปลก...ครูบาวิฑูรย์ท่านเข้านิโรธกรรม ๙ วัน อาตมาเข้า ๓ วันน้ำหนักหายไป ๔ กิโลกรัม ครูบาวิฑูรย์เข้า ๙ วัน รู้สึกว่าไม่มีอะไรหายเลย มีแต่จะมากขึ้น..!

แต่นึกไปนึกมาว่าอาตมาแก่จริง ที่แก่จริงเพราะว่าครูบาวิฑูรย์นั้น อาตมารู้จักตั้งแต่ท่านยังเป็นสามเณร แล้วก็ช่วยประคับประคองกัน ก็ไม่รู้ว่าจะยืนหยัดเป็นหลักให้กับญาติโยมได้นานเท่าไร เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว บรรดาพระที่นิมนต์ไปเป็นเนื้อนาบุญให้กับพวกเราในช่วงวันที่ ๑๒ สิงหาคมนั้น มาสายพระโพธิสัตว์เสียเกือบทั้งหมด ซึ่งในเมื่อมาสายพระโพธิสัตว์ ถึงเวลาแล้วโอกาสที่จะเลี้ยวผิดจะมีสูงมาก ถึงได้บอกว่าต้องช่วยกันประคับประคอง ช่วยกันหนุนเสริม ขณะเดียวกันถ้าท่านอาวุโสน้อยกว่า ก็ช่วยตักเตือน

เพื่อที่ให้อย่างน้อย ๆ พวกเราได้มีพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเอาไว้เป็นเนื้อนาบุญบ้าง เพราะว่าทำบุญกับบุคคลที่ไม่มีศีลเป็น ๑๐๐ ครั้ง ก็สู้ทำบุญกับบุคคลที่มีศีลแล้วศีลขาดไม่ได้ บุคคลที่มีศีลและศีลขาด เราทำบุญด้วย ๑๐๐ ครั้ง สู้บุคคลที่มีศีลบริสุทธิ์ครั้งเดียวก็ไม่ได้ ไล่ขึ้นไปจนถึงศีล สมาธิ ปัญญา ในเมื่อส่วนใหญ่แล้วพื้นฐานการปฏิบัติท่านแน่น แต่เนื่องจากว่าข้อจำกัดของความเป็นพระโพธิสัตว์ ก็คือโอกาสเข้าถึงมรรคผลนั้นไม่มี ก็ต้องช่วยกันประคองสุดชีวิต ท่านจะได้ไม่หลุดออกนอกทาง"