[เถรี]

ตรงส่วนนี้เป็นเรื่องที่จริงแท้ เพราะว่าวิชาทางโลกนั้นเป็นการวิ่งจากต้นน้ำ ออกทะเลสู่มหาสมุทร ยิ่งไปก็ยิ่งกว้างไกลออกไปทุกที จนหาฝั่งไม่เจอ แต่วิชาทางธรรมนั้นเป็นการย้อนทวนคืนสู่ต้นน้ำ ท้ายสุดก็จะพบจุดจบ คือพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้

เมื่อถึงเวลาเจ้าหน้าที่เปิดให้พวกเราได้ขึ้นเครื่อง ก็ใช้เวลานานมาก ตามแบบฉบับของบรรดาท่านทั้งหลายที่เป็นคนอินเดีย ก็คือทำอะไรแบบค่อนข้างที่จะประณีต โดยที่ไม่ได้สนใจเวล่ำเวลาสักเท่าไร ตรงจุดนี้กระผม/อาตมภาพนั้นเคยชินมานานแล้วกับระบบการทำงานแบบนี้ เพราะว่าเป็นการทำงานที่กระผม/อาตมภาพเรียกว่า "ทำให้ได้วัน ไม่ใช่ทำให้ได้งาน"

เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าคนอินเดียทั้งหลายนั้น อยู่ภายใต้การปกครองของคนอังกฤษมานานหลายสิบปี ก่อให้เกิดนิสัยเฉพาะตัวขึ้นมา ก็คือทำงานเอาใจเจ้านาย ทำให้เจ้านายเห็นว่าเราทำงาน แต่แท้ที่จริงแล้วไม่ได้ตั้งอกตั้งใจทำอย่างจริงจัง เพราะว่าจะทำให้ต้องเหนื่อยมาก จึงคุ้ยแคะแกะเกาไปวัน ๆ เพื่อให้ได้ค่าแรงเท่านั้น กระผม/อาตมภาพจึงเรียกว่า "ทำให้ได้วัน ไม่ใช่ทำให้ได้งาน"

เมื่อเครื่องบินมาลงที่เมืองโกลกาตา ประเทศอินเดียก็เช่นกัน การตรวจเช็คหนังสือเดินทางนั้น ก็เป็นไปด้วยความล่าช้าที่สุด โดยเฉพาะใช้เวลาไปเป็นชั่วโมง กว่าที่พวกเราจะมาต่อเครื่องบิน เพื่อไปยังเมืองบักโดกรานั้น ก็เสียเวลาไปจนกระทั่งทางด้านนี้แทบจะไปขึ้นเครื่องบินไม่ทัน..!

แต่กระนั้นก็ตาม ก็ยังจะมาล่าช้าต่อที่เมืองบักโดกราอีก กว่าที่จะตรวจหนังสือเดินทาง กว่าที่จะตรวจกระเป๋า แล้วออกมายังรถที่ติดต่อเอาไว้ ก็เสียเวลาไปจนกระทั่งเที่ยงกว่าของเวลาอินเดีย ซึ่งถ้าบวก ๑ ชั่วโมง ๓๐ นาที ก็จะเป็นเวลาของไทย