[เถรี]

ส่วนเรื่องของคาถามหาระงับ ถ้าต้องการบทยาว ๆ ไปค้นดูในกูเกิ้ล แต่กระผม/อาตมภาพใช้แค่ช่วงสั้นที่ว่า "โอมชิดมหาชิด โอมปิดมหาปิด สิทธิสวาหับ" ก็คือในเมื่อปิดจนเรียบแล้ว ก็ไม่ต้องไปทำอะไรอีก

เรื่องของคาถาส่วนใหญ่เกิดจากพระ หรือพรหม หรือเทวดา ท่านเมตตาบอกให้อย่างหนึ่ง เกิดจากนิมิต ไม่ว่าจะในขณะที่ภาวนาหรือว่าขณะที่ฝันอย่างหนึ่ง ถ้าเกิดจากนิมิต ส่วนใหญ่จะให้ใช้เฉพาะตัว หรือเกิดจากครูบาอาจารย์ที่ท่านได้อภิญญา ผูกขึ้นมาแล้วอธิษฐานด้วยกำลังของอภิญญาให้มีผลอีกอย่างหนึ่ง

ดังนั้น..ในส่วนที่คาถาต่าง ๆ จะได้ผลง่ายที่สุดก็คือท่องบ่นภาวนาไว้บ่อย ๆ เหมือนอย่างที่โบราณว่า "เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม ดนตรี อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า ฯลฯ" แปลว่าถ้าเราทิ้งไปสัก ๔ - ๕ วัน กำลังก็ลดลง คาถาก็อาจจะใช้ได้ไม่มีผลมากเท่าเดิม จึงต้องทบทวนกันอยู่เป็นประจำ ๆ ทุกวัน

แต่ท้ายสุด วิธีลัดที่ดีที่สุด ไม่ว่าจะภาวนาคาถาอะไรก็ตาม ให้นึกถึงภาพพระหรือว่าครูบาอาจารย์ ครอบตัวของเราเอาไว้ นึกว่าเป็นพระท่านกำลังว่าคาถา หรือว่าครูบาอาจารย์กำลังว่าคาถานั้น เราเองเป็นเพียงผู้รับผลหรืออานุภาพของคาถาเท่านั้น ถ้าใครวางกำลังใจลักษณะนี้ได้ ก็อาจจะได้ผลมากกว่าคนอื่นเขา..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)