[เถรี]

"วันหนึ่งที่บ้านนอกของอาตมา ผู้ใหญ่บ้านเอาโทรเลขวิ่งมาส่ง ข้อความว่า "น้องตัวตาย ให้ไปด่วน" ทุกคนอ่านแล้วก็งงหมดว่าคืออะไร ? แล้วส่งถึงใคร ส่งถึงพ่อ ส่งถึงแม่ หรือว่าส่งถึงพี่ ? เพราะว่าข้อความมีแค่นั้น กว่าจะรู้ว่าคนที่ตายก็คือน้า (น้องแม่) ก็เล่นเอาปวดหัวกันอยู่นาน เพราะว่าโทรศัพท์ก็หายากเย็นเข็ญใจมาก พูดง่าย ๆ ว่าแทบทั้งหมู่บ้านไม่มีใครมีโทรศัพท์

นอกจากข้อความโทรเลขต้องชัดเจนแล้ว ยังต้องสั้นกระชับด้วย พนักงานโทรเลขเก่ง ๆ หายาก อาตมาไปดูเขาเคาะป๊อก ๆ ๆ เขียนเป็นตัวหนังสือ โอ้โฮ...เร็วมาก พอเทคโนโลยีดีขึ้น รหัสมอร์สก็หายไป กลายเป็นระบบอนาล็อก ปัจจุบันเป็นดิจิตอล ก้าวหน้าขึ้นมาเรื่อย ๆ ๒G ๓G ๔G ๕G ตอนนี้ ๕G บ้านเรายังมีแค่บางมุมเท่านั้น ประเทศจีนไป ๖G เรียบร้อยแล้ว

เทคโนโลยีเหล่านี้มีข้อเสีย ก็คือสร้างคลื่นในบรรยากาศเยอะมาก ส่วนที่ได้รับผลกระทบเต็ม ๆ เป็นพวกสัตว์ อย่างเช่นว่าปลาวาฬ ปลาโลมา อาศัยพวกคลื่นในการนำทาง หลงทางมาเกยหาดตายเป็นร้อย ๆ ตัว เพราะว่าคลื่นเสียงบอกว่าไปทางนี้ ๆ ว่ายขึ้นไปก็เกยตื้นหมด เพราะฉะนั้น..ตรงไหนที่มีปลาวาฬ ปลาโลมา ถ้าไปเกยหาดมาก ๆ เอาพวกสถานีส่งสัญญาณออกให้หมดพวกเขาก็เลิกเกยหาดแล้ว

อีกอย่างหนึ่งก็คือพวกนก พวกนกอาศัยเส้นแรงแม่เหล็กโลกในการอพยพ พอโดนรบกวนด้วยบรรดาคลื่นต่าง ๆ ก็หลงทาง..น่าสงสาร บินชนตึกตายกันไม่ต้องนับ"