[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “การที่จะให้ลมหายใจยาว โดยเฉพาะตอนให้พรบทมงคลจักรวาลน้อยโดยหายใจครั้งเดียวนั้น ขึ้นอยู่กับสองประเภท แบบแรกคือพยายามฝึกหัด แบบที่สองก็คือการที่เราเข้าสมาธิให้ลึกเข้าไว้ อาตมาเองไปแช่บ่อน้ำร้อนที่หินดาดเพื่อบำบัดอาการปวดหัวไหล่ จึงลองดำน้ำดู ภาวนาพระคาถาเงินล้านครั้งละ ๕ จบ แล้วค่อยโผล่ขึ้นมา ปรากฏว่าโยมที่ทำตามบอกว่า..จบเดียวยังไม่รอดเลย ...(หัวเราะ)...

คือถ้าเราเข้าสมาธิสูง ๆ จะใช้อากาศน้อย อาตมาลองดูได้ประมาณ ๗-๘ จบ แต่ว่าเพื่อความปลอดภัยก็เอาแค่ ๕ จบ เนื่องจากว่าอยู่ในบ่อน้ำร้อน ถ้าขาดอากาศนาน ๆ บางทีอาจจะน็อกจมน้ำไปเลย ก็เลยอยู่ที่ ๕-๗ จบเป็นประมาณ มากกว่านั้นแล้วไม่เอา

สมัยที่ฝึกในเรื่องของการภาวนาคาถา บางอย่างอย่างเช่น นะมะพะทะ ท่านให้ภาวนา ๑๐๘ จบภายในอึดใจเดียว โอ้พระเจ้า...แทบตาย คือต้องรัวอย่างชนิดที่กิเลสไม่มีโอกาสเกิดเลย เพราะว่าจิตต้องจดจ่ออยู่ตรงหน้า เขาเรียกว่า ๑ คาบลมหายใจ หรือว่า ๑ คาบพระคาถาจะต้องได้กี่จบ ส่วนใหญ่มาตรฐานก็อยู่ที่ ๙ จบ แต่ว่าการฝึกของอาตมาค่อนข้างจะโหดหน่อย ครูบาอาจารย์ท่านเล่นเสีย ๑๐๘ จบ เท่ากับบังคับว่าจะต้องเข้ากรรมฐาน คือเข้าสมาธิให้ได้ ถ้าเข้าไม่ได้ก็ไม่สามารถที่จะเร่งให้จบได้ภายในรอบลมหายใจเดียว”