[เถรี]

ของผมเองนี่ชัดเจนที่สุด ผมเรียนมัธยม สมัยนั้นค่าเทอม ๒๒๐ บาทครับ เชื่อไหมครับว่าผมต้องผัดผ่อนจนวันสุดท้าย เขาจะไม่ให้สอบอยู่แล้ว กว่าที่จะหาได้ครบ ถ้าได้มา ๓๐๐ - ๕๐๐ บาทนี่เป็นฟางช่วยชีวิตของเราเลยครับ ไม่ต้องถึงขนาดเป็นท่อนซุงลอยน้ำมาให้เราเกาะหรอก เป็นฟางเส้นเดียวก็ต้องคว้าเอาไว้ก่อน

ดังนั้น..ส่วนนี้ที่เรียนถวายให้ท่านทั้งหลาย และบอกกล่าวให้แก่ญาติโยมที่เข้ามาฟังเราจะเห็นว่า จริง ๆ แล้วพระพุทธศาสนาของเราเพิ่งจะกึ่งพุทธกาลนะครับ ๒๕๖๔ ปีเท่านั้น ยังมีระยะเวลาเหลืออีก ๒,๐๐๐ กว่าปี

พระพุทธศาสนานี้ฝากพวกเราไว้ครับ ไม่ได้ฝากใครไว้เลย ฝากทุกท่าน ทั้งพระทั้งเณร ทั้งญาติโยมหญิงชาย พระพุทธเจ้าตั้งองค์กรที่วิเศษที่สุดขึ้นมา คือ องค์กรพุทธบริษัท ๔

พุทธบริษัท ๔ นี่แบ่งเป็น ๒ ส่วนครับ คือส่วนของนักบวชกับส่วนของฆราวาส บาลีเขาเรียกว่า อนาคาริกะ คือ ผู้ไม่ครองเรือน ได้แก่ภิกษุ ภิกษุณี อาคาริกะ คือ ผู้ครองเรือน ได้แก่ อุบาสก อุบาสิกา สมัยนี้ภิกษุณีไม่มี ให้สงเคราะห์แม่ชีเข้าไป ก็เท่ากับว่าฝ่ายอนาคาริกะก็คือภิกษุ สามเณร แม่ชี ฝ่ายอาคาริกะผู้ครองเรือน ก็ญาติโยมทั้งหญิงทั้งชาย ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่นั่นแหละครับ

เหตุที่บอกว่าพระองค์ท่านตั้งองค์กรได้วิเศษที่สุด ก็เพราะว่าองค์กรนี้สนับสนุนซึ่งกันและกันครับ ฝ่ายอาคาริกะคือผู้ครองเรือน ทำมาหากินตามปกติ มีส่วนเหลือก็เจือจุนภิกษุสามเณรด้วยปัจจัย ๔ ทุกวันนี้ท่านทำหน้าที่ได้ดีแล้วครับ แต่การทำหน้าที่ดีแล้วนี่ก็คือมีแค่ไม่กี่ท่านนะครับ

มีใครบ้างไหมครับ ? ที่ใส่บาตรทุกวัน สวดมนต์ไหว้พระทุกวัน หายากนะครับ เท่าที่ผมเจอมากที่สุดก็คือ ใส่บาตรปีละครั้ง โอ้โห..ถ้าหากว่าใส่บาตรปีละครั้ง กระผม/อาตมภาพลืมแน่นอน แต่นี่เขาไม่ลืมครับ วันเกิดตัวเองใส่บาตรทีหนึ่ง อีก ๓๖๔ วัน พระไม่ต้องฉัน..! เอ๊ะ...ใช่หรือเปล่า ? ไม่ใช่สิ..คนอื่นก็ต้องใส่บ้างแหละครับ

ส่วนใหญ่แล้ว พวกเรายังให้การสนับสนุนพระพุทธศาสนาน้อยมาก ไม่เหมือนรุ่นปู่ย่าตาทวดของเรา สมัยนั้นถ้าหากว่าถึงเวลาพระขาดแคลนอะไร เรียกหาได้เลยครับ หลวงปู่หลวงพ่อใกล้บ้านผม พอถึงเวลาก็ให้ลูกศิษย์วัดวิ่งไปบอก วันนี้จะมีพระอาคันตุกะมา ๒๐ รูป ขอให้พวกเรามาช่วยกันเลี้ยงหน่อย ผู้ใหญ่บ้านก็จะเป็นคนนำ ทำอะไรเลี้ยงดี ขนมจีนแกงเขียวหวาน ไอ้โน่นก็ไปโขลกลูกแป้ง คนนี้ก็ไปหามะเขือมา หาไก่มา หาเครื่องแกงมา ช่วยกันทำครับ แต่สมัยนี้ของเราตรงจุดนี้มีน้อย